27/6/08

ιστοριες απο τη δυση



Καλοκαίρι του 1987. Ο κολλητός μου φίλος, ο Γιάννης, με κάλεσε να περάσουμε μια βδομάδα διακοπών, στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Ζάκυνθο.
Θα μέναμε στο πατρικό του, όπου μαζί με τους γονείς του, ζούσε και ο παππούς του.

Ο παππούς Διονύσης ήταν ένας γέροντας, αρκετά κοινωνικός, διακριτικός και με χιούμορ!
Κάπνιζε τα τσιγαράκια του, έπινε το κρασάκι του και έκανε τις τακτικές βόλτες του είτε στο καφενείο του χωριού, είτε, ακόμα, μόνος του στη χώρα...

Λεπτομέρεια: 
Ο παππούς Διονύσης ήταν 106 ετών!!
Είχε γεννηθεί το 1881!
Αν εξαιρέσει κανείς τα σημάδια του χρόνου στην επιδερμίδα του προσώπου του, έπρεπε να διαθέτεις μεγάλη φαντασία για να αντιληφθείς την ηλικία του. Κι΄αυτό, γιατί εκτός από την πνευματική του διαύγεια και τη γενικότερη ζωντάνια που εξέπεμπε, συμμετείχε στα πάντα γύρω του και είχε άποψη για όλα (σχεδόν) τα τρέχοντα θέματα...

Ο παππούς, στα νιάτα του έφυγε για να δουλέψει στην Αμερική..
Και δούλεψε για μερικά χρόνια...
Δούλεψε στους σιδηροδρόμους. Στο δίκτυο, που ένωσε την Ανατολή με την (άγρια) Δύση των ΗΠΑ! Δηλαδή, σ' αυτό που μας είναι γνωστό από τα western και το "Λούκυ Λουκ"...
Τα πρωινά που πίναμε καφεδάκι μαζί του, είχε και από μια απίθανη ιστορία να μας διηγηθεί...

Με τον Γιάννη κάναμε κάποιους υπολογισμούς.
Ο παππούς, στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο (1912) ήταν 31 χρονών (!) και φυσικά δεν έλαβε μέρος..
Την εποχή που έγινε η Ρώσσικη Επανάσταση (1917), ήταν 36 χρόνων, δηλ μεγαλύτερος από τον Λένιν και τα περισσότερα μέλη της Κ.Ε. ...
Και τέλος πάντων, είχε γεννηθεί μόλις 60 χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους !!!

Η γυναίκα του είχε πεθάνει πριν από χρόνια και μεταξύ αστείου και σοβαρού δήλωνε ότι θα ξαναπαντρευόταν αν δεν τον απέτρεπαν (δια ροπάλου) τα παιδιά του!
Στην ερώτηση γιατί κάποιες φορές αποφεύγει να πάει στο καφενείο μας έλεγε ότι τσακώνεται με τους συγχωριανούς του γιατί εκείνοι νομίζουν ότι θέλει να τους πηδήξει τις γυναίκες τους!....
Σκηνές ροκ!!

Κάποιο πρωινό ο παππούς έφυγε για τη χώρα.
Μετά από λίγη ώρα σταμάτησε έξω από το σπίτι μια μαύρη mercedes και εμφανίστηκε ένας κοστουμαρισμένος τύπος ο οποίος ζήτησε να μιλήσει με τον "κ. Διονύση Π., για υπόθεσή του".
Οι γονείς του φίλου μου του είπαν ότι δεν βρίσκεται στο σπίτι και η επόμενη ερώτηση ήταν "σε ποιό νοσοκομείο νοσηλεύεται..".
Εκπληκτοι αυτοί του είπαν ότι δε νοσηλεύεται πουθενά, έχει πάει απλώς στη χώρα για βόλτα και εν πάσει περιπτώσει ποιός είναι αυτός που ρωτά..
Ο κοστουμαρισμένος τύπος δήλωσε υπάλληλος της Αμερικανικής Πρεσβείας που είχε έλθει για να διερευνήσει αν ζεί ή όχι ο παππούς. Ο λόγος ήταν απλός. Ο παππούς έπαιρνε κάποια σύνταξη από το αμερικανικό δημόσιο. Και την έπαιρνε για πάααρα πολλά χρόνια... Εύλογα λοιπόν οι αμερικανοί διερωτήθηκαν μήπως κάποιος άλλος καρπούται τα λεφτά του γέρου αν ο τελευταίος έχει - όπως θα ήταν απολύτως φυσικό - αποδημήσει εις Κύριον..
Τέλος πάντων, για τυπικούς (και ουσιαστικούς) λόγους ο υπάλληλος περίμενε την επιστροφή του παππού. Όταν ο τελευταίος εμφανίστηκε και μετά τις απαραίτητες συστάσεις ο εκπρόσωπος της πρεσβείας πήρε μια mini συνέντευξη από τον παππού κάνοντάς του και κάποιες ερωτήσεις... Η τελευταία ήταν "αν υπάρχει κάποιο αίτημα για να το μεταφέρει στην υπηρεσία.."
Και η απάντηση του παππού "να τους πεις ότι ..πεινάω"!!!
Φεύγοντας, ο κοστουμαρισμένος τύπος έδωσε μια ευχή στο γέρο "να ζήσεις κι άλλο παππού για να τους τα παίρνεις"!

Ο παππούς συνέχισε να τους τα παίρνει για τρία χρόνια ακόμη...

Σ΄εκείνες τις διακοπές είχα πάρει μαζί μου μια φυσαρμόνικα. Κάθε πρωί που πίναμε καφέ ο παππούς μου τη ζητούσε για να μου παίξει κάτι...
Εχω ακόμη την εικόνα του μπροστά μου, αλλά κυρίως έχω στ' αυτιά μου εκείνη την αυθόρμητη, πρωτόγονη ¨μελωδία¨, χαρακτηριστική της ζωντάνιας του παππού Διονύση...

31 σχόλια:

H.Constantinos είπε...

Απίθανη ιστορία, απίθανος τύπος... Φοβερός!

dodo είπε...

Πολύ ωραίος χαρακτήρας!

Athens line είπε...

Ωραία ιστορία. Ευχαριστώ για το link...ΝΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ.

Artanis είπε...

Χα,χα,χα,χα,χα!
Καταπληκτική ιστορία, πολύ ωράιος ο παππούς...
Άσχετο: Μια παρόμοια φυσαρμόνικα είχα κάνει δώρο στο πατέρα μου...Υπέροχοι οι νοσταλγικοί ήχοι της...

Ανώνυμος είπε...

θαυμάζω τους παππούδες που καπνίζουν!

αυτή είναι και η δεύτερη μεγαλύτερη φιλοδοξία που είχα ποτέ μου!

η πρώτη ήταν να μάθω όλα τα μυστικά του μπάμπλ μπάπμλ (το παιχνίδι που μεσουρανούσε στα ουφατζίδικα τη δεκαετία του ΄80, έφτανα στην εκατοστή (τελευταία) πίστα χωρίς να χάσω) και τα κατάφερα!

Mariela είπε...

Αυτοί οι παππούδες είναι απλά υπέροχοι! Πολύ όμορφη ιστορία...

kikop80 είπε...

Καλημέρα fegia!
Πολύ όμορφη η ζωή!
Σου δίνει πολλά αν έχεις μάτια να τα δείς!
Κι εσύ καταλαβαίνω ότι τα βλέπεις...
:)

Βάσκες είπε...

Θεϊκός παππούς.

Δυστυχώς δεν μας βλέπω να τα καταφέρνουμε να τον φτάνουμε...

Roadartist είπε...

Ομορφη ιστορια..και ο δικος μου παππους δουλευε στους σιδηροδρόμους (της Ελλαδας ομως) εχω ακουσει διαφορες ιστοριες για τοτε..και μαλιστα τον κατεγραφα σε κασετα (!!!).. πεθανε στα 96..
Να εισαι καλα fegia, καλο υπολοιπο του καλοκαιριου, μεχρι να τα ξαναπουμε! πολλά φιλια!

Fegia είπε...

@h.constantinos

@dodo

@ρολοι ζωης

Και ο παππούς απίθανος και η ιστορία απίστευτη, αλλά αληθινή.
Καλή εβδομάδα.

Fegia είπε...

@artanis
Καλώς ήλθες.
Την φυσαρμόνικα θα την χάριζα στον παππού αν δεν ήταν δώρο...
Καλή εβδομάδα:)

Fegia είπε...

@ηλιογράφος
Λες να οφειλόταν ....στο κάπνισμα η μακροζωία;;
Τίποτα δεν αποκλείεται.

Οι διακοπές συνεχίζονται νομίζω...
Να περνάς καλά.

Fegia είπε...

@mariela
Αυτοί οι παππούδες είναι για πορτραίτα!
Για σπουδές του ίχνους που αφήνει ο χρόνος πάνω στο ανθρώπινο πρόσωπο...
Καλή εβδομάδα

Fegia είπε...

@kikop80
Όλοι μπορούμε να δούμε, αρκεί να υπάρχει η διάθεση.

Καλή εβδομάδα

Fegia είπε...

@βάσκες
Ούτε εγώ το βλέπω...
Νάσαι καλά

Fegia είπε...

@kamnisenmaki
Φιλάκια

Fegia είπε...

@roadartist
Να περάσεις υπέροχα γλυκειά μου...
Εγώ από την άλλη εβδομάδα, ελπίζω στην πρώτη δόση διακοπών.
Πολλά φιλιά

Maria Mikro Analogo είπε...

Ρε τον παππού Διονύση... ολόκληρη ιστορία από μόνος του :D Για φαντάσου όμως, σε πόσα ιστορικά γεγονότα ήταν μάρτυρας. Απίστευτο μου φαίνεται. :) Φιλάκια και καλό μήνα!

Fegia είπε...

@μαρία
Ο παππούς ήταν από μόνος του "ο άνθρωπος που έβλεπε να γράφεται η ιστορία"..

Καλό μήνα

Nefelli είπε...

fegia μου, καλέ μου φίλε καλησπέρα.
Ο παππούς της ιστορίας σου, είναι μια μορφή πολύ γνώριμη σε εμένα.
Ο σιορ Νιόνιος από το Τζάντε, είμαι σίγουρη, ότι σε μούρλανε με τσι παρόλες και τσι μάντσιες του!!!
:-))
Τη μετάφραση, θα σου την κάνει ο Γιάννης.
Εκείνη η γενιά, για κάποιο λόγο, ξεπερνούσε κατά πολύ το μέσο όρο ζωής. Η προγιαγιά μου, πέθανε σε ηλικία 104 ετών!!
Οι νεότεροι, παρακαλάμε να φτάσουμε τα 70...
Να είσαι καλά Fegia μου, που μοιράστηκες με τους φίλους σου,τη ζακυνθινή σου ανάμνηση.
Φιλί γλυκό, ζακυνθινό

ξανθίππη είπε...

τι ιστορία... πως θα είναι άραγε να ζε κανείς πάνω από ένα αιώνα; Σκέφτομαι μερικές φορές πόσους ανθρώπους σου θα έχεις δει να χάνονται ένας - ένας... Αλλά ο παππούς Διονύσης δεν έχανε το κεφί του, δε μελαγχολούσε, τη χαιρόταν τη ζωή. Μακάρι κι εμείς να του μοιάσουμε λίγο σε αυτό. Να είμαστε "ζωντανοί" μέχρι την τελευταία στιγμή.
Καλές διακοπές, καλέ μου Fegia. Να περάσεις όμορφα όπου πας...
Φιλί γλυκό.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα fegia!


το άβατάρ μου άλλαξε προσωρινά λόγω απονομής βραβείων, είσαι κι εσύ καλεσμένος, κέρδισες κι εσύ ένα!

Fegia είπε...

@nefelli
Καλή εβδομάδα Νεφέλη μου.
Δεν ξέρω αν τον γνώριζες τον σιορ Νιόνιο...
Ήταν πάντως φοβερή φιγούρα.
Εκείνες οι γενιές είχαν βρει το μυστικό της μακροζωϊας που δεν πρέπει να είναι άλλο από το χιούμορ και την έλλειψη άγχους.
Πράγματα σπάνια - και τα δύο - στην εποχή μας.

Με την Άλκηστη όλα καλά;

Φιλάκια δροσερά για τον επερχόμενο καύσωνα...

Fegia είπε...

@ξανθίππη

Καλώς την αρμενίζουσα Ξανθίππη μας.
Αν η ζωή μας ήταν συνέχεια καλοκαίρι λες να φτάναμε την ηλικία του παππού;
Μπορεί και νάταν λίγο πληκτικό... Πού να ξέρουμε;

Μια μικρή δόση διακοπών (μου) θα αρχίσει μέσα στη βδομάδα. Εσύ συνέχιζε ακάθεκτη!
Η Ισπανία παίζει;
Αν ναι, μπορεί να συναντηθούμε στη Βαρκελώνη το πρώτο 10ήμερο του Αυγούστου...

Πολλά δροσερά φιλιά

Fegia είπε...

@ηλιογράφος
Μεγάλε καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Ετοιμάζω το φράκο μου για την παραλαβή του βραβείου.
Σ ευχαριστώ για την τιμή που μου επεφύλαξες...
Να είσαι καλά.
Καλή εβδομάδα φίλε.

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου fegia,

Πως πέρασες Σ/Κ; Ελπίζω καλά. Θα πας Βαρκελώνη τον Αύγουστο; Καλά να περάσεις και ξέρεις έχει και εκεί ενδιαφέροντες παπούδες!!

Χαιρετισμούς Θανάσης

Fegia είπε...

Γειά σου φίλε Θανάση και καλή εβδομάδα.
Λέω να ξαναπάω μετά από χρόνια στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην πανέμορφη Βαρκελώνη... Θα δούμε.
Τώρα, αν έχει ενδιαφέροντες παππούδες και εκεί... δεν το ξέρω.
Αν βρω κάποιον πάντως, θα του ζητήσω μια συνέντευξη για το blog!

Νάσαι καλά

Άστρια είπε...

Πολύ όμορφη ιστορία και αφήγηση.
Ωραία η φυσαρμόνικα. Για το τσιγάρο δεν μπορώ να πω το ίδιο, αλλά είναι αλήθεια ότι δεν νοείται west και αιωνόβιος παππούς χωρίς τσιγάρο.
Καλή εβδομάδα :))

Fegia είπε...

@άστρια
Αστρια καλώς ήλθες.
Το τσιγάρο παραδόξως συνοδεύει πολλούς υπερήλικες!
Η φυσαρμόνικα καλή, ιδίως αν ξέρεις να παίζεις!...
Εγώ απλώς προσπαθώ.

Καλό μεσημέρι

ξανθίππη είπε...

Καλημέρα καθυστερημένη!
...δε μπορει, δε μπορει, κάπου θα συναντηθούμε..!
Μια λείπω εγώ, μια λείπεις εσύ, και ναι, θα είμαστε και οι δύο Ισπανία αρχές Αυγούστου! Η δική μου αναχώρηση 31 Ιουλίου για Μαδρίτη και έχω ένα μήνα μπροστά μου για εξορμήσεις. Τη Βαρκελώνη δεν την έχω ακόμα εντάξει ημερομηνιακά στο πρόγραμμα, αλλά είναι σίγουρη επίσκεψη. Για να δούμε, λες να συμπέσουμε;
Φιλιά πολλά!

fractal είπε...

Κάθε φορά που φεύγει από τη ζωή αυτός ο τύπος ανθρώπου, (που ευτυχώς καταγράφηκε από τον Κατζατζάκη στο Ζορμπά) χάνεται ένας σύνδεσμος με τον ουσιαστικό μπούσουλα της ζωής. Ποιός ξέρει αν θα υπάρξει αναβίωση..