26/5/09

ενας ευρωπαιος Πολιτης


Το περιοδικό "Πολίτης" (και αργότερα "Δεκαπενθήμερος Πολίτης") αποτελούσε στη δεκαετία του '80 ένα προσφιλή τόπο κατάθεσης απόψεων, σχολίων και προβληματισμού της ανανεωτικής αριστεράς. Εκδότης του ο Άγγελος Ελεφάντης και συνεργάτες προσωπικότητες του πολιτικού, επιστημονικού και πνευματικού κόσμου. Μέσα από τις στήλες του ξεπηδούσαν θέματα που ξεπερνούσαν τα όρια ενός "στείρου" πολιτικού προβληματισμού και άπτονταν γενικότερων θεμάτων (πολλές φορές πρωτότυπων) που απασχολούσαν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.
Τα άρθρα του και οι διάλογοι, που προέκυπταν μέσα από τις γόνιμες προσθήκες ή διαφωνίες συνεργατών και αναγνωστών, προσέδιδαν μια ξεχωριστή ποιότητα στον προβληματισμό της Αριστεράς.

Μέσα από τις στήλες του περιοδικού δεν έλλειπε το χιούμορ, απαραίτητο εφόδιο άλλωστε για την εκτόνωση ενός (πολιτικού) κλίματος υπό συνθήκες σοβαροφανούς Πασοκικής διακυβέρνησης.
Ενα χιούμορ πλαισιωμένο και με αυτοσαρκασμό, που αποτελούσε και την ειδοποιό διαφορά με τον δογματικό χώρο της Αριστεράς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούσε η αθλητική και (παρα)αθλητική δημοσιογραφία που φιλοξενούσε επιδεικνύοντας κατ΄αυτό τον τρόπο τον επιβαλόμενο σεβασμό σε μερίδα αναγνωστών του με σχετικά ενδιαφέροντα...
Κάποια στιγμή μάλιστα προχώρησε και σε ένα διαγωνισμό, θέτοντας το σύνθετο ερώτημα:
"Ποιός, πότε, γιατί και σε ποιούς είπε την φράση ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ 300 ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ και σε ποιό έντυπο δημοσιεύτηκε"
Το βραβείο για τον νικητή ήταν η προσφορά όλων των τευχών του περιοδικού από το πρωτοεκδοθέν μέχρι το τελευταίο (Νο 50).

Η πρόκληση για ένα ΑΕΚτζή ήταν μεγάλη!
Την επική αυτή φράση την είχε εκστομίσει λίγες εβδομάδες πριν ο τότε προπονητής της ΑΕΚ Γιάτσεκ Γκμοχ, απευθυνόμενος στους ποδοσφαιριστές της ομάδας, ενόψει ενός κρίσιμου Ευρωπαϊκού αγώνα! Η συγκεκριμένη προτροπή είχε δημοσιευτεί στο συλλογικό έντυπο "Δικέφαλος".
Έστειλα - όπως είναι προφανές - την απάντηση και μετά από λίγες μέρες δέχτηκα την πρόσκληση να παραλάβω το βραβείο μου.

Επισκέφτηκα ένα πρωινό τα γραφεία του περιοδικού στην Πλάκα. Μπαίνοντας είδα τον εκδότη (που γνώριζα από το φωτορεπορτάζ) και ένα άλλο συνεργάτη.
Εξήγησα το λόγο της επίσκεψης και τότε ο συμπαθής συνεργάτης χαμογελώντας διετύπωσε μια απορία για τις ποδοσφαιρικές μου προτιμήσεις μαζί με ένα ελαφρά ειρωνικό σχόλιο...
Ήταν οπαδός του Ολυμπιακού όπως μου εξήγησε. Δηλαδή ένα γαύρος (στην ποδοσφαιρική αργκό).
Αυτό ήταν ίσως και το μοναδικό "μεμπτό" σημείο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη... 
Ενός εξαιρετικού ανθρώπου-κόσμημα της Αριστεράς.
Ενός ήπιου ηγέτη και στοχαστή.
Μιας προσωπικότητας με βαθειά ριζωμένες μέσα του τις αξίες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Ενός κοσμοπολίτη πολιτικού, που πριν λίγες ώρες πραγματοποίησε το τελευταίο του ταξίδι... 




17 σχόλια:

Mariela είπε...

Είναι από τις ελάχιστες αναρτήσεις σου που πραγματικά δεν έχω σχόλιο...
Καλό του ταξίδι!

Ίσως μόνο ότι αγαπώ αυτόν τον τρόπο που έχεις για να περιγράφεις γεγονότα και συναισθήματα...

Mariela είπε...

κορυφαίο το τραγούδι, μ' έστειλε....

H.Constantinos είπε...

Ηταν, ίσως, η πιό απρόσμενη, από όλες τις πάντα απρόσμενες καταλήξεις των αναρτήσεών σου...

Πολύ καλό.

dodo είπε...

"Ενός ήπιου ηγέτη και στοχαστή."
Και μαχητή. Απώλεια όχι μόνο γιά την ελληνική αριστερά.

nikiplos είπε...

Fegia bonsoir, mon ami! Πραγματικά με συγκλόνισε ο τρόπος που αφηγήθηκες την ιστορία... Είχε πολλές πτυχές. Τον Γιάτσεκ Γκμοχ, έναν άνθρωπο που δυστυχώς εκλείπει σήμερα από τα πολιτικά δρώμενα καθαρής σκέψης όπως ο Άγγελος Ελεφάντης και τέλος ο Παπαγιαννάκης, ένας από τους ελάχιστους έλληνες Ευρωπαϊστές. Να λοιπόν που ενίοτε μια αλυσίδα απίθανων συνδυασμών και συμπτώσεων μπορεί να σε οδηγήσει σε μια πραγματικά ευχάριστη εμπειρία και γνωριμία με έναν από τους πλέον σημαντικούς πολιτικούς.

Πολύ όμορφη η ιστορία φίλε!!!

Καλό ταξείδι για τον κο Παπαγιαννάκη, που είμαι σίγουρος ότι τώρα θα ξαναανταλλάσσουν επιχειρήματα με τον κο Ελεφάντη σε ένα άλλο φυσικά ανώτερο πνευματικό επίπεδο...

Άστρια είπε...

Καλησπέρα(;) φίλε μου Φέγγια,

Οι συμπτώσεις και οι συνδετικοί κρίκοι τους είναι απίθανο πώς δημιουργούνται καμιά φορά!
Μόνο πόυ εδώ ένας κρίκος χάθηκε στο τέλος...

Ας ελπίσουμε να μην χρειαστεί κανείς να θυμηθεί τους 300 του Λεωνίδα πάλι:))

Πολλά φιλιά από έναν μεσονύχτιο (χαχα) Νότο:)

υγ. Η μουσική υπέροχη!

Fegia είπε...

@Mariela
Μαριέλα μου σ' ευχαριστώ για την αγάπη που μου δείχνεις.
Καλό ΣΚ.
:)))

Fegia είπε...

@Mariela
Το τραγούδι, νομίζω οτι είναι το καλύτερο των James. Από το -σίγουρα καλύτερο άλμπουμ -"Laid".

Fegia είπε...

@H.Constantinos
Δυστυχώς η κατάληξη ήταν τραγική για ένα άνθρωπο που έζησε μια ακόμα πιο τραγική εμπειρία. Να ζήσει και το θάνατο του γιού του (πριν λίγα χρόνια)...

kikop80 είπε...

Είχε και ένα καλό ο άνθρωπος, όχι κακό ντε!!!!
Ααααχχχ!!!!
Και ο Αλέφαντος κάτι τέτοια έλεγε στα αποδητήρια!!!
Κάτι του στύλ:
-Έλα δώ ρε Καραδήμο (αν θυμάμαι καλά), από που ΄σαι ρε?
-Αφού ξέρετε κύριε Νίκο.
-Από πού 'σαι ρε λέγε?
-Από τα Τρίκαλα (νομίζω) κύριε Νίκο!
-ΠΟΙΑ ΤΡΙΚΑΛΑ ΡΕ!!! ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΑΡΤΗ ΕΙΣΑΙ!!! ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΑΚΟΣΟΥΣ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΕΙΣΑΙ ΡΕ!!!

(αληθινό γεγονός)

Καλό ΣΚ!!

Fegia είπε...

@dodo
Θα συμφωνησω απόλυτα.

Fegia είπε...

@nikiplos
Bonsoir mon cher ami.
Κατ' αρχήν για τον Γκμόχ.
Πρίν λίγα χρόνια έκανα διακοπές στην Καρδαμύλλη της Μεσσηνιακής Μάνης.
Φτάνοντας στο συγκρότημα που είχαμε νοικιάσει σπίτι, βλέπω τον Γιάτσεκ να βγαίνει με εξοπλισμό δύο μπαστούνια για πεζοπορία, να σταματά για να μας καλωσορίσει και να φροντίζει να μας ενημερώσει για το μέρος...
Είναι ένας απίστευτα φιλικός, κοινωνικός και άμεσος άνθρωπος...Αυθεντικός!

Ο αείμνηστος Άγγελος Ελεφάντης υπήρξε ένας ασυμβίβαστος διανοούμενος, μαχητικός για τις ιδέες του και αρκετά δυναμικός στη διεκδίκηση της οορθότητας των απόψεών του. Ενας επίσης αυθεντικός άνθρωπος που τον αγαπούσαν (ίσως περισσότερο) και εκείνοι που διαφωνούσαν μαζί του.

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, υπήρξε ένας εξαιρετικά ευγενής άνθρωπος, λεπτός, πολιτισμένος, ήπιος αλλά και μαχητικός (όπου χρειαζόταν).
Είναι μεγάλη απώλεια και στο συμβολικό επίπεδο (λίγο πριν τις εκλογές) αφού ο συγκεκριμένος πολιτικός πίστευε βαθειά στις αξίες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και αγωνίστηκε για μια Ευρώπη, σύμφωνη με τις προσδοκίες των πολιτών της και όχι των γραφειοκρατών.

Bon weekend mon ami et a bientot!

Fegia είπε...

@Άστρια
Καλησπέρα καλή μου φίλη!
Σχετικά με την ανάγκη των 300 του Λεωνίδα, θα ξαναθυμίσω (μέσα από αυτό το blog) τον διάλογο από το θεατρικό έργο "Γαλλιλαίος" (με τον Στέλλιο Βόκοβιτς στον ομώνυμο ρόλο, στο Εθνικό).
- Αλοίμονο στη χώρα που δεν έχει ήρωες
- Αλοίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες!

Καλό Σ.Κ. και φιλιά από τον μελαγχολικό Βορρά...

Fegia είπε...

@kikop80
Γειά σου φίλε μου. Καιρό έχουμε να τα πούμε...
Ο Αλέφαντος είναι επίσης ένας από τους λίγους αυθεντικούς ανθρώπους στο χώρο του ποδοσφαίρου και για μένα συμπαθέστατος κυρίως λόγω των αδυναμιών που του καταλογίζουν.
Καλό Σ.Κ.

Olga είπε...

Σε θαυμάζω, πώς μπορείς και δένεις έτσι...αριστοτεχνικά την ΑΕΚ, με όλα τα σπουδαία γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας!![Το έχω επισημάνει και άλλη φορά!]
ΜΠΡΑΒΟ!!!

Fegia είπε...

@Olga
Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι πολλά αυτά που συνδυάζονται με την ταλαίπωρη την ομάδα μου...γι αυτό και δεν με αφήνει σε ησυχία!....

Αυτό που δεν εχει καταφέρει να συνδυάσει (η ομάδα μου) με επιτυχία, είναι η σχέση της με τον πρωταθλητισμό (LOL).

anepidoti είπε...

μου ξέφυγε αυτή η υπέροχη ανάρτηση...
ξέρεις, η έννοια κοσμοπολίτης για μένα, όπως εγώ την έχω συναντήσει και ερμηνεύσει, είναι το ζητούμενο για το ανθρώπινο μυαλό, ειδικά στην πολιτική...
στάθηκα σ' αυτό, γιατί η συνήθης ερμηνεία αφορά σοουμπιζίστες που καμμιά σχέση δεν έχουν με κουλτούρα και πολιτισμό...κι απ' την άλλη οι δήθεν ποιοτικοί που τα κόμπλεξ γνώσης και βιωμάτων ξεχειλίζουν απ' τα μπατζάκια τους.
μακάρι να γεμίζαμε κοσμοπολίτες σαν τον παπαγιαννάκη και η αριστερά θάταν διαφορετική και η τέχνη...
φιλιά, fegia μου, που πάντα ανιχνεύεις τις "λεπτομέρειες"!