συγγνωμη Καρολε

Πριν από λίγες μέρες, ο καλός φίλος από τα παλιά, "Δικαιόπολις", μου έστειλε ένα απόσπασμα από το "Κεφάλαιο" του Κarl Marx (3ος τόμος).

Το παραθέτω: «Το πιστωτικό σύστημα, με κέντρο τις δήθεν εθνικές τράπεζες και με γύρω τους τούς μεγάλους δανειστές χρήματος και τοκογλύφους, αποτελεί μια τεράστια συγκεντροποίηση και δίνει σε αυτή την τάξη των παρασίτων μια μυθική δύναμη, τη δύναμη όχι μόνο να αποδεκατίζει κατά περιόδους τους βιομήχανους κεφαλαιοκράτες, αλλά και να επεμβαίνει με τον πιο επικίνδυνο τρόπο στην πραγματική παραγωγή -και η συμμορία αυτή δεν έχει ιδέα από την παραγωγή και δεν έχει καμιά δουλειά μαζί της». 

Οι παραπάνω απόψεις διακαιώνονται με δραματικό τρόπο επί των ημερών μας, μετά από τα τελευταία γεγονότα στη διεθνή οικονομία, προσφέροντας και μια εξήγηση στο σουρεαλιστικό τοπίο, όπου οι ΗΠΑ και γενικότερα η Δύση ανακαλύπτει το..."σοσιαλισμό" (εν έτει 2008).

Στις αρχές του '80, έχοντας δικαιολογημένα απογοητευθεί από την πορεία του ("υπαρκτού") σοσιαλισμού αλλά και τις προοπτικές βιωσιμότητας μιας κοινωνίας με λιγότερη εκμετάλλευση, μιας κοινωνίας με "ανθρώπινο πρόσωπο", σχεδίασα το παραπάνω σκίτσο, πετώντας κυριολεκτικά τον Κάρολο, στο δρόμο....

Σήμερα οφείλω να του ζητήσω μια δημόσια συγγνώμη.