περα απο το καλο και το κακο

Ο Σαμ Πέκινπα, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους και ταυτόχρονα από τους πλέον παρεξηγημένους Αμερικανούς σκηνοθέτες.

Ο "Bloody Sam", όπως ήταν το προσωνύμιο που είχε αποκτήσει από το χολιγουντιανό συνάφι του, γεννήθηκε το 1925 στην Καλιφόρνια.

Στην πραγματικότητα ο Πέκινπα φύτρωσε σε κάποια ινδιάνικα παρθένα δάση.

Ξεκίνησε από την τηλεόραση. Κι ενώ η πορεία του σημείωνε διαρκή πρόοδο, εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στη μεγάλη του αγάπη, τον κινηματογράφο.

Σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες, μερικές από τις οποίες έγιναν μεγάλες (και εμπορικές) επιτυχίες.

Ο Πέκινπα αφιέρωσε την καριέρα του στην απεικόνηση και το σχολιασμό της βίας. 

Ο "ποιητής της βίας", όμως, πάνω απ' όλα ενδιαφέρθηκε για τα όρια των ανθρώπινων σχέσεων.

Και όχι μόνο.

Υπήρξε ο μοναδικός σκηνοθέτης, στις ταινίες του οποίου θριαμβεύει, τελικά, το "κακό"...

Ίσως το γεγονός ότι στις φλέβες του έτρεχε ινδιάνικο αίμα, να είχε κάποια συμμετοχή στην προσωπική οπτική με την οποία απέδιδε την δικαιοσύνη για τους ήρωές του.

Ο βίαιος και πρωτόγονος καλλιτέχνης, υπήρξε ένας επαναστάτης που βρέθηκε σε μόνιμη σύγκρουση με τους παραγωγούς του Χόλιγουντ, θεωρήθηκε "καταραμένος'' και εξοστρακίστηκε για μεγάλο διάστημα.

Η έννοια της δικαιοσύνης (για τον Πέκινπα) ήταν πάντα εξωθεσμική υπόθεση. Το βλέπουμε, τόσο στην εμπορική επιτυχία του "Getaway", όσο και (με διαφορετικό τρόπο) στο "Κομβόϊ".

Στις ταινίες του, τίθενται σε δοκιμασία η φιλία (και ειδικότερα η ανδρική φιλία, που για τον σκηνοθέτη αποτελεί ύψιστη αρετή) και ο έρωτας (η πίστη σ΄αυτόν και στην απορρέουσα σχέση του ζευγαριού). Και όλα αυτά, μέσα σε μια ατμόσφαιρα μελαγχολικού ρομαντισμού, όπου τελικά εμφανίζεται και επικρατεί η βία, ωμή και ταυτόχρονα ελεγειακή.

Ποιός να ξεχάσει το κομμένο κεφάλι του Αλφρέντο Γκαρσία να περιφέρεται μέσα σε μια σακούλα σ' όλη τη διάρκεια της ομώνυμης ταινίας, αναζητώντας τον παραλήπτη του...

Σταθερό μοτίβο στις ταινίες του Πέκινπα είναι η τακτοποίηση των λογαριασμών του παρελθόντος, το αντιηρωικό ιδεώδες και, τελικά, ο θάνατος... 

Μέσα στο όλο σκηνικό, ο ινδιάνος με το βίαιο ταπεραμέντο, διαπραγματεύεται (σχεδόν πάντα) το έγκλημα του βιασμού. Με ένα τελείως προσωπικό τρόπο, που πέρα από την ωμότητα των σκηνών ("Αδέσποτα σκυλιά") αφήνει περιθώρια για σχόλια και παρεξηγήσεις (ως προς την οικειοθελή παράδοση της γυναίκας, από ένα σημείο και μετά...). Είναι το σημείο, που ο (φιλήσυχος) άνδρας του θύματος θα πάρει το νόμο στα χέρια του και με εκρηκτικό τρόπο θα αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι...

Ο Σαμ Πέκινπα καθιερώθηκε στο κινηματογραφικό στερέωμα με την μνημειώδη ταινία του "Άγρια Συμμορία" (1969). Μια ταινία που φιγουράρει ανάμεσα στις κορυφαίες, όλων των εποχών.

Αυτή η ταινία, ορθότερα, ο τίτλος της, μου έρχεται στο μυαλό, παρακολουθώντας πολλές φορές στα κανάλια, τα δελτία των ειδήσεων...