7/5/08

παραλειπομενα μια εικονογραφησης



Τελειώνοντας το στρατό, έψαχνα για δουλειά όχι κατ' ανάγκη σχετική με την αρχιτεκτονική δραστηριότητα.
Ενας φίλος, γνωρίζοντας την ασχολία μου με το σκίτσο, με έφερε σε επαφή με ένα εκδοτικό οίκο. Ικανοποιημένοι-όπως δήλωσαν-οι υπεύθυνοι από το portfolio που τους έδειξα, μου ανέθεσαν την εικονογράφηση μιας εφηβικής ιστορίας.
Το κείμενο "έσφιζε" από ηθικοπλαστικά μηνύματα και ελληνοχριστιανικές αξίες, αποπνέοντας ένα συντηρητισμό που παρέπεμπε στην προηγούμενη εικοσαετία...
Συγγραφέας ήταν κάποιος συνταξιούχος γυμνασιάρχης!
Έκανα πολλή προσπάθεια να δημιουργήσω κάποιους χαρακτήρες που θα είχαν ενδιαφέρον για τους μελλοντικούς νεαρούς αναγνώστες. Να ανταποκρίνονται σε οικείες προς αυτούς φόρμες (από comics ή σύγχρονα πρότυπα).
Μάταια...
Ο θετικός ήρωας της ιστορίας, με την γλυκανάλατη, πλαστική προσωπικότητα που έβγαινε μέσα από τη συμπεριφορά του, ήταν αδύνατο να αποδοθεί με κάποιον άλλο τρόπο, παρά μόνο μέσα από τις εικονογραφήσεις που υπήρχαν σε ορισμένα (παρα)εκκλησιαστικά έντυπα...
Έτσι, αποφάσισα να δώσω περισσότερο (εικονογραφημένο) χώρο στους ... αρνητικούς ήρωες! Ίσως να με ενέπνεαν περισσότερο..
Όταν έδειξα τα πρώτα δείγματα στους υπεύθυνους, το σχόλιο ήταν ότι οι φιγούρες είναι "πολύ αμερικάνικες"!
Φυσικά η δουλειά δεν προχώρησε...
Μου έμεινε όμως μια σειρά από σκίτσα, ένα από τα οποία (με μερικές πρόσφατες συμπληρώσεις) είναι και το σημερινό.

9 σχόλια:

Roadartist είπε...

..κάθε σκίτσο με την ανάμνηση του .. Καθε δημιουργια με το ερεθισμα της.. :)

Fegia είπε...

@roadartist
Λοιπόν ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα υπήρχε τρόπος να δημοσιεύσω αυτά τα σκίτσα που έφτιαξα κάτω από ποικίλλες συνθήκες και για διαφορετικούς λόγους...
Είναι απίθανο αυτό που συμβαίνει με τα blogs...
Είμαι ενθουσιασμένος (και σαν αρχάριος-νεοφώτιστος) που μου δίνεται η δυνατότητα να τα μοιραστώ μαζί σας...
Σ' ευχαριστώ για την τακτική επίσκεψη και τα ενθαρρυντικά - πάντα - σχόλιά σου.
:)

kamnisenmaki είπε...

Νομίζω ότι εκείνη την εποχή είχες αρχίσει να αλλάζεις κάπως το ύφος των σκίτσων σου (δυστυχώς δεν μπορώ να αναλύσω περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες) και προσέδιδες ένα συγκεκριμένο στυλ που σε χαρακτήριζε… πρέπει να ήταν late 80’s early 90’s… n’est pas?

vanessa είπε...

Όπως θα κατάλαβες έχω μια εμμονή με τις ανθρώπινες μορφές…
Νομίζω ότι είναι ικανές να περικλείουν κάθε τι από τον κόσμο μας

Και οι μορφές-συνθέσεις-σκίτσα που συνάντησα εδώ είναι όχι μόνο ευρηματικές αλλά καταφέρνουν να δώσουν πρόσωπο στο αόρατο με μοναδικό τρόπο.
Αλλά και εκτός αυτού η ένταση της γραφής, ο παλμός, η ενέργεια πραγματικά υπέροχα. Συγχαρητήρια!

Fegia είπε...

@kamnisenmaki
Έχεις δίκιο.
Με εντυπωσιάζει η παρατήρησή σου.
Μια (πρόσκαιρη) αλλαγή στο στυλ. Επιρροές από δημιουργούς comics (στο σημερινό σκίτσο είναι εμφανής η επίδραση του Liberatore - μεγάλη μορφή,/ιταλός ).
Για την ακρίβεια λοιπόν, η εικονογράφηση έγινε το 1984 και η προσθήκη του background (φωτο από μπαράκι μιας φίλης) έγινε τώρα, για τις "ανάγκες" της ανάρτησης...
Bonne nuit.

Fegia είπε...

@vanessa
Καλώς ήλθες.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που έχουμε κοινή οπτική, τα ανθρωποκεντρικά θέματα.
Είναι αλήθεια ότι παρά την εκτίμηση και το σεβασμό που νοιώθω για αρκετούς ζωγράφους (κλασσικούς ή/και μεταγενέστερους), δεν μπορώ παρά να σταθώ σε ένα Μοντιλιάνι, ένα Μπέϊκον, ένα Τζιακομέτι, ένα Βελίσκοβιτς...
Ο λόγος προφανής.

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλό βράδυ

Roadartist είπε...

Προσκληση για παιχνιδι..αν βεβαια εχεις τη διαθεση, διχως πιεση :) καλο σκ!

Alkmini είπε...

εμμμ
δεν εφτιαξες τον Σπιθα και το Γιωργο Θαλασση...!!!!
φιλια

Fegia είπε...

@aliki
Απίθανο!
Πού τους θυμήθηκες!.....

Θα προτιμούσα τον Μικρό Καουμπόυ... ή τον Μικρό Σερίφη...

Φιλιά