Η πρώτη, αυτή που κατέχει και την πρωτοκαθεδρία, εκφράζοντας τον πλέον αυτονόητο όρο ύπαρξης είναι "να έχουμε την υγειά μας"...
Από ΄κει και πέρα, η προσωπική ευτυχία, η (επαγγελματική και όχι μόνο) επιτυχία, ο έρωτας, η δόξα και όλα τα, υλικά και μη, αγαθά έπονται εφόσον ικανοποιείται η βασική προϋπόθεση της ύπαρξης μας, η εξασφάλιση της ίδια μας της ζωής. Της ζωής, που προηγείται της (όποιας) επιβίωσης.
Η δεύτερη διατυπώνεται με ένα πιο ασαφή αλλά ταυτόχρονα πιο γενικό τρόπο, μέσα από την έκφραση "...και ό,τι επιθυμείς". Έτσι, αυτός που εύχεται αποφεύγοντας να εκφράσει ο ίδιος κάποια σαφή ευχή, μεταθέτει στον αποδέκτη την ευθύνη να προσδιορίσει (ο τελευταίος) το περιεχόμενο των επιθυμιών του...
Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, που γίνονται απείρως δυσκολότερα αν (για κάποιο λόγο) κληθούμε να ορίσουμε τη μία και μοναδική βασική επιθυμία μας.
Ένα ζήτημα, που τίθεται με μοναδικό (αφηγηματικά) και ανεπανάληπτο (εικαστικά) τρόπο σε ένα από τα κορυφαία αριστουργήματα της έβδομης τέχνης, το "STALKER". Εκεί, όπου ένας επιστήμονας κι ένας συγγραφέας με τη βοήθεια ενός οδηγού (stalker) αποφασίζουν να επισκεφτούν μια απαγορευμένη περιοχή (τη "Ζώνη¨), το χαρακτηριστικό της οποίας είναι ότι δίνει στον επισκέπτη της τη δυνατότητα να γνωρίσει τη βασική επιθυμία του.
Μετά από περιπετειώδη περιπλάνηση και ανυπέρβλητες δυσκολίες καταφέρνουν να προσεγγίσουν την περιοχή και να φτάσουν έξω από τον τελικό προορισμό τους, ένα δωμάτιο, η είσοδος στο οποίο τους δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουν τη βασική επιθυμία τους.
Στο κρίσιμο σημείο, κανείς δεν τολμά να εισέλθει. αφήνοντας το ερώτημα αναπάντητο...
Ένα ερώτημα που ο μεγάλος Αντρέϊ Ταρκόφσκι ίσως το έθετε με διαφορετικό τρόπο σήμερα, αν δεν έφευγε για μια άλλη άγνωστη περιοχή, πριν από 24 χρόνια, σαν σήμερα...
Αναρτήσεις
.JPG)
9 σχόλια:
Feggia μου οι ευχές είναι κάτι σαν ένα πιάτο φαί στο τραπέζι της ελπίδας.......
Αν πεινάει καλώς, αν όχι, την επόμενη φορά.
:-)
Σου εύχομαι από καρδιάς ένα καλύτερο 2011 και ό,τι επιθυμείς φίλε μου.
Φιλιά
:-)
Βάσσια μου, σου εύχομαι κι εγώ ό,τι καλύτερο για τη νέα χρονιά και κυρίως δύναμη (μετά την, αυτονόητη, υγεία) και αισιοδοξία για τις (δύσκολες) μέρες που έρψονται.
Σε φιλώ.
"μμμμμμ , κι εσείς ότι επιθυμείτε ..." ,
δυό λέξεις που ποτέ δεν μ΄άρεσαν .
"Stalker" ...Σάκης ( 1959- 1983) , STUDIO , πολλά χρόνια πίσω Feggia μας .
Μπορεί να γυρίσει πίσω ; Να , αυτό επιθυμώ ...
Καλή χρονιά να έχετε Εσείς και οι Φίλοι σας !
Συνήθως αντί για "εύχομαι" λέω "ελπίζω", το θεωρώ πιο άμεσο :)
Τώρα σε ότι αφορά τον Ταρκόφσκι, έχω δει το SOLARIS δυο φορές, και στην γνήσια έκδοση αλλά και στην κουτσουρεμένη πλην όμως αρκετά λουστραρισμένη Αμερικάνικη εκδοχή, με τον Κλούνι. Και οι δύο μου άρεσαν αρκετά!
Το Στάλκερ το είχα δει μια φορά όταν ήμουν έφηβος, πρέπει να το ξαναδώ....
Ελπίζω να έχεις ότι επιθυμείς, είτε το θέλεις πραγματικά είτε όχι :)
Δεν αναλύω τόσο....τις ευχές.. Περισσότερο προσπαθώ να αντιληφθώ αν αυτός που αφήνει μια ευχή ..το κάνει αληθινά ή προσποιείται! Αν είναι αληθινά καλή η πρόθεση, τότε έχει και αξία. Την ταινία δεν την έχω δει. Κατάλλα ΕΥΧΕΣ πολλές σου αφήνω, όσο δύσκολο κ αν ήταν αυτό το έτος, όσο δυσκολότερο και αν προβλέπεται το επόμενο, δεν μπορούμε να μην αισιοδοξούμε, να μην ελπίζουμε, να μην ονειρευόμαστε.. κανείς δεν πρέπει να μας στερεί τη δίψα μας για ζωή..ΚΑΝΕΙΣ.. Και σε καμία περίπτωση..αυτή είναι η ήττα όταν αποστασιοποιήσε από τα όνειρα σου, την σκέψη, την ιδέα, την ζωή σου..ας ξεφύγουμε από τα δήθεν, από τις ψευτιές, την πίεση, όσα μας φορτίζουν λες και εμείς ευθυνόμαστε για όλα.. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!
Μία αυθεντική Fegiaκή ανάρτηση! και το είχαμε επιθυμίσει:)
Νομίζω ότι για τον Ταρκόφσκυ ισχύει κάτι που νιώθει κανείς σε ταινίες σταθμούς, δηλαδή κάθε φορά που ξαναβλέπει κανείς την ταινία να ανακαλύπτει πολλά που δεν είχε δει την προηγούμενη, αλλά και πόσα είχε ξεχάσει.
Πάντως εδώ θυμάμαι μεταξύ άλλων τη στιγμή του "ονείρου" με το νερό.
Ευχές πολλές πολλές καθιερωμένες για Καλή Χρονιά, με αγάπη υγεία και ευημερία και επιμένουμε ιδιαίτερα στο "ό,τι επιθυμείτε":)
Καλή χρονιά Φεγκιάκι και...
"ότι επιθυμείς"....!!!!!!
σε περίμενα στην έκθεση Θεσσαλονίκης...
φιλιά
Καλή χρονιά fegia!
Με υγεία και αγάπη, πολύ αγάπη γύρω σου και ζεστασιά από τους δικούς σου τους αγαπημένους!
Λίγο καθυστερημένα αλλά έφτασα!
:-)
η πρώτη ταινία που είδα του Ταρκόφσκι ήταν "ο Καθρέφτης"
Ήμουν μαθήτρια ακόμη και πήγαμε με έναν φίλο μεγαλύτερο από μένα που ήδη είχε μπει σ΄αυτο το είδος του σινεμά
θυμάμαι οτι, όταν τελείωσε, ήμουν εκστασιασμένη αν και αρκετά κενά κατανόησης υπήρχαν μέσα μου...
το αίσθημα αυτό της πληρότητας από κάτι που είχα δει και με ξεπερνούσε αλλά με είχε μαγέψει, το είχα για χρόνια'ίσως ποτέ καμιά άλλη ταινία να μην μου άφησε αυτό το συναίσθημα
γιαυτό για χρόνια λάτρευα τον ταρκόφσι με ένα δέος θα έλεγα...
την καλημέρα μου
Δημοσίευση σχολίου