5/12/09

in memoriam

14 σχόλια:

kikop80 είπε...

.......

logia είπε...

τα λόγια περιττα...

Γεφυριστές είπε...

Στη μνήμη όλων των …χρονων, ανδρών και γυναικών, ανήλικων και ενήλικων, Ελλήνων ή Αλλοδαπών, πολιτικά διαμαρτυρόμενων ή όχι, που έπεσαν θύματα της έτσι κι αλλιώς παράλογης εξουσίας, ένστολης ή μη, το μόνο που οφείλουμε είναι ωριμότητα και μαζική αντίδραση.

Όταν
Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό
όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο
όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση
να πλημμυρίζει τα σαλόνια
όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου
να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα
όταν ακούω σένα να μιλάς
εγώ πάντα σωπαίνω.

Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου
ήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς
όταν ακούω σάλπιγγες και θούρια
λόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότους
όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία
για νόμους ευαγγέλια και μια ζωή με τάξη
όταν ακούω να γελούν
όταν ακούω πάλι να μιλούν
εγώ πάντα σωπαίνω.

Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη
κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες
κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή
θ’ ανοίξω το στόμα μου
θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράκτες
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια
οι νέοι έξαλλοι θ’ ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους
ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.

Πάλι σας δίνω όραμα.

Μιχάλης Κατσαρός,Κατά Σαδδουκαίων (1953)

Υ.Γ.: Fegia το έργο σου είναι όπως πάντα εξαιρετικό. Σε ευχαριστώ

anepidoti είπε...

μάλλον η καλύτερη ανάρτηση που θα μπορούσε κανείς...

γιωργος είπε...

Μακαρι να μη ειχε υπαρξει ποτε το ερεθισμα που σε αναγκασε να κανεις αυτο το εργο τεχνης...


γιωργος καππα

STAVROS είπε...

Δεκαπέντε χρονώ τι 'ναι αυτό το κενό που μου κρύβετε...
[ορμάει με το μπουφαν του]
Τι σόι τόπος τυφλός κι ακυβένητος
[βροντάει την μπασκέτα του]
και πώς είμαι έτσι εγώ τερατόμορφος
[στο θόλο του απεράντου]

Πολιτείας εφιάλτης ορθός
είμαι αυτός ο βυθός, ναι!
Είμαι κιόλας νεκρός, ναι!
Λυσσασμένος για φως, ναι!
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ Δ. ΣΑΒΒΑΠΟΥΛΟΣ

Άστρια είπε...

Θυμήθηκα τις περσινές αναρτήσεις μας χωρίς λόγια, μόνο με έναν τίτλο: "γιατί".

Και η πληγή που έμεινε ανοιχτή είναι αυτό το "γιατί" που δεν επουλώθηκε αφού δεν απαντήθηκε ποτέ.
Μόνο αυτό ... "in memoriam"



Πολλά φιλιά φίλε μου, δεν θα μπορούσε να μην έχει μελαγχολία σήμερα και ο Νότος:)

υγ. Το σκίτσο σου πολύ δυνατό, το βλέμμα, η στάση του σώματος, όλα τα συμβολικά χρώματα και σημεία.
Συμμετέχει ενεργά νοηματικά και όχι μόνο η μουσική υπόκρουση.

Mariela είπε...

Μοναδικό!!!!

Γκιωνης είπε...

.... και το στόμα που δεν πρόλαβε να αρθρώσει λόγο και να ακουστεί...

.... και το στόμα που οι λέξεις που κάποτε είπε, έμειναν μόνο στα αφτιά τών γονιών του. Και στοιχειώνουν. Μνημεία αδιάκοπης οδύνης για αυτούς.

....Μνημεία απουσίας.

....ΣΙΩΠΗ ! ! !

....Σιωπή, μήπως μπορέσουμε να αφουγκραστούμε κάποιες απο τις λέξεις του, πίσω από τη στημένη ( ένθεν κακείθεν ) σκηνοθεσία τών ημερών....

roadartist είπε...

θλίψη.

Fegia είπε...

@kikop80
@logia
@Αλέκα
@anepidoti
@γιωργος καππα
@STAVROS
@Άστρια
@Mariela
@Γκιώνης
@roadartist

Ας ευχηθούμε να προκύψουν άλλες "ευκαιρίες" στο μέλλον, για τέτοιες αναρτήσεις.

Ευχαριστώ όλους σας.

H.Constantinos είπε...

Θλιβερό αλλά καλό... Αργησα να το δω...

Fegia είπε...

@H.Constantinos
Καλώς ξανάρθες (από Ευρυτανία;)..
:))

nikiplos είπε...

Hommage....