Μια ταινία βασισμένη στο αντίστοιχο μηθιστόρημα του Ρ. Κίπλινγκ, με πρωταγωνιστές δύο από τα ιερά τέρατα του βρεττανικού καστ, τον Σον Κόνερυ και τον Μάϊκλ Κέην. Μαζί τους ο Κρίστοφερ Πλάμερ στο ρόλο του Κίπλινγκ.
Δύο τυχοδιώκτες, πρώην αξιωματικοί του βρεττανικού αποικιοκρατικού στρατού στην Ινδία συνάπτουν μεταξύ τους ένα συμβόλαιο, που τους υποχρεώνει να μεταβούν σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Ινδίας, το Καφιριστάν και όποιος από τους δύο τα καταφέρει, να γίνει βασιληάς της εν λόγω περιοχής. Ως μάρτυρα για την εγκυρότητα του πρωτότυπου αυτού συμβολαίου, προτείνουν τον έκπληκτο Κίπλινγκ.
Μετά από απίθανες περιπέτειες οι δύο ήρωες πετυχαίνουν να φτάσουν στο Καφιριστάν, όπ0υ οι ντόπιοι τους υποδέχονται ως μυθικά πρόσωπα, αποτέλεσμα της φήμης που είχαν αποκτήσει μετά από μια σειρά νικηφόρων μαχών που είχαν διεξάγει κατά πολυάριθμων αλλά αδύναμων αντιπάλων.
Εκεί - κάπου στα οροπέδια του σημερινού Κασμίρ - ο Σον Κόνερυ χάρις σε ένα εντελώς τυχαίο γεγονός, που αδυνατούν να ερμηνεύσουν οι ντόπιοι, σώζεται από το θανατηφόρο βέλος ενός αντιπάλου δίνοντας έτσι μεταφυσική διάσταση στο συμβάν και εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα για τον εαυτό του την αναγνώριση του ως Θεϊκή παρουσία.
Απομένει η τυπική στέψη του ως βασιληά, η οποία και θα ολοκληρωθεί μετά την τελετή του γάμου του με την ντόπια εκλεκτή της καρδιάς του.
Επειδή, όμως, η τύχη παίζει συχνά άσχημο παιχνίδι σε βάρος των θνητών, ένα επίσης τυχαίο γεγονός θα αποκαλύψει την ανθρώπινη φύση του ήρωα, προακαλώντας την έκρηξη οργής των εξαπατημένων υπηκόων του. Οι τελευταίοι, θα αναγκάσουν τον προ ολίγου Θεό τους και παρ' ολίγον βασιληά τους σε άτακτη φυγή εγκλωβίζοντάς τον σε μια αυτοσχέδια κατασκευή που γεφυρώνει ένα τεράστιο βάραθρο μεταξύ δύο πανύψηλων βράχων.
Εκεί, σ' αυτή την αιωρούμενη γέφυρα, ο Σον Κόνερυ διαβλέποντας το αναπόφευκτο τέλος του και φορώντας το στέμμα του βασιληά, αγέρωχος και με περηφάνεια θα αρχίσει να τραγουδά ένα πολεμικό άσμα της πατρίδας του, λίγο πριν οι διώκτες του κόψουν τα σχοινιά της γέφυρας και τον οδηγήσουν έτσι σε μια πτώση χωρίς τελειωμό...
Στην τελευταία σεκάνς του έργου, ο Μάϊκλ Κέην εμφανίζεται ενώπιον του Κίπλνγκ εξιστορώντας του τα συμβάντα και παραδίδοντάς του το κρανίο του "βασιληά" με το στέμμα σφηνωμένο επάνω του. Φεύγοντας, δεν παραλείπει να θυμήσει στο συνομιλητή του ότι ο παρ' ολίγον βασιληάς έπεσε ηρωϊκά και περήφανα μεν, αλλά σε μια πτώση χωρίς τελειωμό!...
Μια πραγματική καταβαράθρωση...
.................................................................
Η ταινία, προβλήθηκε από την τηλεόραση ακριβώς μετά τη λήξη του Τελικού του Κυπέλλου Ελλάδος.
21 σχόλια:
Ax βρε fegia..μάλλον δεν είμαι κ η πλέον κατάλληλη να σχολιάσω.. για την καταβαράθρωση της Αεκ..
........καταλαβαίνω όμως το παραλληλισμό.. τη ταινία δεν την έχω δει.. Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα!
fegia θα με κάνεις να αλλάξω γνώμη για την τηλεόραση μιας και την έχω κλειστή εδώ και πολλούς μήνες (μόνο για τις εκπομπές του εξάντα την ανοίγω αλλά τώρα τις βλέπω κι αυτές on line)
Τί συνειρμός ήταν αυτός fegia ;!
Όπως πάντα συνδυάζεις ιστορίες και ο κρίκος της ... σύνδεσης αποκαλύπτεται στο τέλος!
Το φιλμ δεν το είδα, μου προκλήθηκε η επιθυμία να το δω, μακάρι να μην ήξερα το τέλος, αλλά παρά ταύτα, θα πάρω το βίντεο για τους ηθοποιούς και την "παραμυθένια" υπόθεση.
Πάντως πράγματι ο βασιλιάς έπεσε πολύ ηρωικά αλλά και ίσως προηγούμενα, λιγο αλλαζονικά επαναναπαυμένος.
Φιλιά πολλά στον Βορρά:))
υγ. Ρίξε μια ματιά στη σημερινή μου ανάρτηση :))
Εκπληκτική παρουσίαση του σεναρίου, Fegia, για τους συνειρμούς σου τι να πω; είσαι γνωστός καλλιτέχνης άλλωστε. Θέλω ένα στόρι με χάπι εντ όμως κι ελπίζω τα πλει οφ να σου δώσουν την ευκαιρία.. γαμώ την γκαντεμιά μας.. (παρεκτράπηκα:(
Σε χαιρετώ!
Εξαιρετική η διήγηση της ταινίας και λυπάμαι που την έχασα...
Όσο για το άλλο.... το ¨ακατανόμαστο".... εκφράζω την αμέριστη συμπαράσταση μου και σε κατανοώ απολύτως!!!!!!!
Οπως πάντα, αυτό που μου άρεσε και εδώ ήταν η κατάληξη...!
Είναι ακριβώς το είδος του χιούμορ που μου λέει...! -γενικότερα μιλώντας, γιατί στα ποδοσφαιρικά είμαι εκτός θέματος.
@Roadartist
Δεν χρειάζεται καταλληλότητα αγαπημένη μου φίλη για να σχολιάσει κανείς τα γεγονότα στην ομάδα μου...
Η ταινία είναι ένα παραμυθάκι κι αυτό που έχει ενδιαφέρον δεν είναι τόσο το film σαν καλλιτεχνικό προϊόν αλλά ο τρόπος ανάγνωσης και ερμηνείας της όλης ιστορίας. Γι αυτό άλλωστε το μυθοστόρημα του Κίπλνγκ προσφέρεται περισσότερο ίσως από το κιν. έργο για απόλαυση!...
Φιλάκια και καλή εβδομάδα.
@ηλιογράφος
Να συνεχίσεις να κρατάς κλειστή την τηλεόραση! Αυτή τη συμβουλή θα σου έδινα.
Απλώς κάποιες (ελάχιστες) φορές ...ξεχνιούνται και παίζουν και κάτι καλό!
Καλή εβδομάδα φίλε μου.
@Αστρια.
Καλή μου φίλη. Όπως σημειώνω και στη φίλη μας την καλλιτέχνιδα, το έργο αυτό καθαυτό ίσως δεν είναι και τόσο σπουδαίο. Η φιλμική γραφή του βέβαια φέρει τη σφραγίδα του μεγάλου Χιούστον (του μάστορα των απανταχού loosers) αλλά εκείνο που κάνει το παραμύθι κάτι παραπάνω από απολαυστικό είναι το ίδιο το story.
Το κείμενο του Κίπλνγκ είναι ονειρικό, ταξιδιάρικο.
Πέρα όμως από τη γοητεία της ιστορίας, αυτό που έχει πραγματικό ενδιαφέρον είναι η ανάγνωση και ερμηνεία της όλης ιστορίας.
Είχα την τύχη να το δω για πρώτη φορά, παρέα με τον φίλο μου ψυχαναλυτή (Δημήτρη) στο Παρίσι. Ακολούθησε, όπως συνηθίζαμε εκτενής κριτική και αποκωδικοποίηση του έργου.
Αυτό, λοιπόν, που έχει ενδιαφέρον είναι ο τρόπος ανάγνωσης, δηλ το να ξεφύγεις από μια πρώτη εύκολη (απολαυστική μεν αλλά επιφανειακή) ματιά και να δεις τα επόμενα επίπεδα που βρίσκονται πιο πέρα.
Έτσι, μπορεί να διακρίνεις τα ισόβια ανθρώπινα γνωρίσματα, της ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, της ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ, της ΦΙΛΟΔΟΞΙΑΣ (ή ματαιοδοξίας) αλλά και την ανελέητη παρουσία της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ (με τη μορφή του τυχαίου γεγονότος) ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ!
Και είναι βέβαια γνωστό ότι "όσο πιο ψηλά ανέβεις, τόσο πιο πολύ θόρυβο κάνει η πτώση σου"...
Πολλά φιλάκια στο Νότο!
@Αλέκα
Δεν πρόκειται περί γκαντεμιάς Αλέκα μου.
Περί ανικανότητας πρόκειται (δυστυχώς).
Όσο για την παρεκτροπή, την βρίσκω εξαιρετικά πολιτισμένη (για τις συγκεκριμένες συνθήκες)!
Καλή εβδομάδα.
@Mariela
Μαριέλα μου σ ευχαριστώ για τη συμπαράσταση.
Την έχουμε ανάγκη....(LOL)
Φιλάκια και καλή εβδομάδα.
@H.Constantinos
Καλώς τον.
Μετά από καιρό, όπως θα διεπίστωσες, ξαναγυρίσαμε στον αγαπημένο τρόπο γραφής.
Μας εμπνεουν τα γεγονότα άλλωστε!
Καλή εβδομάδα.
Κρίμα που δεν είδα την ταινία- ούτε τον τελικό άλλωστε είδα :-(
Όμως αυτός ο αναπάντεχος συνειρμός στο τέλος με έκανε και γέλασα πολύ!
Fegia bon soir mon ami!!!
Έχω δει την ταινία στην τηλεόραση κάποιο ευχάριστο βράδυ παρασκευής... σαν μαθητής στο Λύκειο μέσα των 80ς. Δεν θυμάμαι αν μου είχε αρέσει ή όχι... Θυμάμαι πως είχα απολαύσει που ήμασταν όλη η οικογένεια παρόντες και βλέπαμε την ταινία...
Θυμάμαι και το τέλος. Τον Σων πάνω στη κρεμαστή σχοινένια γέφυρα...
Τώρα για την ΆΕΚ, εντάξει πικραθήκαμε αλλά όπως και να το κάνουμε ήταν από τους καλύτερους τελικούς... Ήμασταν απλά άτυχοι...
(Φάγαμε γκολ στο 96 με γιόμα...)
Τουλάχιστον Η μπαρτσελόνα συνέτριψε την αντιπαθητική Ρεάλ μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου...
και μάλιστα 2-6!!!
Όσο για την ταινία, μου θυμίζει το τραγούδι του Χέντριξ, "Σπανιόλικα κάστρα" ή Castles made of sand.
Je t embrasse!!!
bon soirée mon ami
@dodo
Να την δεις το καλοκαίρι σε θερινό!
Καλό βράδυ
:)
@nikiplos
Bon soir mon cher ami!
Τελικά αυτό που μένει από μια ταινία είναι η γενική αίσθηση.
Η κριτική, βέβαια και η ανάλυση μπορούν να συμπληρώσουν αυτή την αίσθηση αλλά δεν μπορούν να την υποκαταστήσουν.
Όσο για τη Μεγάλη Μπάρτσα....6 γκολάρες στους φαλαγγίτες...και μέσα στο μαντρί τους!!!
Ασ'υλληπτο!
Είναι γεγονός ότι η είδηση μου μέτριασε τη θλίψη από το δικό μας στραπάτσο...
Πάντως δεν ήξερα ότι είσαι ΑΕΚτζής...πολύ το χάρηκα!
Μεγαλώνει η παρέα (μετά το Νίκο, την Αλέκα....).
Νάσαι καλά φίλε μου.
Καλό βράδυ.
Πολύ ενδιαφέρουσα η περιγραφή σου, μιας και την ταινία δεν την είδα.Μπορώ να καταλάβω οτι την έχασα,γιατι η δύναμη της πέννας σου, με έπεισε...
@Olga
Σ ευχαριστώ Όλγα για τα καλά σου λόγια.
Καλό μεσημέρι
Γειά σου φίλε μου! Συγγνώμη για την καθυστερημένη αντίδραση στο post, αλλά μόλις πριν μερικές ώρες επέστρεψα από Γερμανία (Frau ueber alles!). Καταχάρηκα που σχολιάζεις αυτό το έργο. Είναι από τα πολύ αγαπημένα μου: Σενάριο, σκηνοθεσία, ηθοποιίες, φωτογραφία, όλα σ' ένα εντυπωσιακό ύψος, σαν αυτό των τρομερών ορέων, όπου διαδραματίζεται η ιστορία! Κι άλλα εντυπωσιακά έχει η ταινία: τη δεδομένη οργάνωση του αγγλικού στρατού σε μασονικές στοές, την ολοζώντανη ανάμνηση των ντόπιων για τον Μεγαλέξαντρο (ποιός ξέρει; ίσως να συγκαταλέγεται στους 10 μεγαλύτερους αφγανούς), ...
Τώρα, για τον παραλληλισμό με την προηγηθείσα της προβολής της ταινίας τραγωδία, τι να πω; Μήπως θα ήταν φρόνιμο εκ μέρους σου να απαλείψεις τη λέξη "τυχοδιώκτες" απ' την περιγραφή των πρωταγωνιστών;
Υποψήφιο Τσαμπιονολιγκόπουλο καλώς μας ήλθες!
Πραγματικό παραμύθι το έργο και πολύ σωστές οι παρατηρήσεις και προσθήκες που κάνεις.
Όσο για την προηγηθείσα τραγωδία δεν ξέρω, πραγματικά, τι είναι πλέον φρόνιμο...
Πολλά φιλάκια σε όλη την παρέα!
:)))
Υποψήφιο τελικοτσαμπιονολιγκόπουλο παρακαλώ!
Δημοσίευση σχολίου