Ενα απόγευμα στο Παρίσι, αρχές καλοκαιριού καλή ώρα, εκεί που πίναμε καφέ στο σπίτι μου, κάποιος έριξε την ιδέα "Δεν πάμε να δούμε το ηλιοβασίλεμμα στο ποτάμι";
Είμαστε τέσσερις. Ο Δημήτρης, η Νέλλυ, η Αλίκη κι' εγώ.
Ξεκινήσαμε πέρνωντας τον αυτοκινητόδρομο με κατεύθυνση το Ivry.
Σε κάποιο σημείο της διαδρομής ο Δημήτρης άρχισε να κορνάρει ρυθμικά... Προσπερνούσαμε μια νταλίκα με ελληνική πινακίδα. Όταν βρεθήκαμε παράλληλα με τον - ξαφνιασμένο - οδηγό και του μιλήσαμε ελληνικά, έβγαλε το κεφάλι του από το παράθυρο και κουνώντας το χέρι του μας φώναξε: "Εδώ παρακάτω ρε, που έχει μια καφετέρια να πιούμε κανά καφέ..."
Του γνέψαμε καταφατικά και τον προσπεράσαμε.
Κυριολεκτικά...
Δεν έμαθα ποτέ τι ακριβώς σκέφτηκαν οι υπόλοιποι αλλά μπορώ να μιλήσω για τους δικούς μου προβληματισμούς.
Τι θα απαντούσαμε στον νταλικιέρη, όταν θα μας ρωτούσε τι κάνουμε στο Παρίσι...
Ο Δημήτρης, ότι συνεχίζει μετά το πολυτεχνείο, ζωγραφική στη Beaux Arts... η Νέλλυ ότι ασχολείται με τον κινηματογράφο... η Αλίκη σπουδάζει Ιστορία.. κι' εγώ ότι παρακολουθώ φιλοσοφία του πολιτισμού;;....
Έννοιωσα κάπως αφύσικη (και προκλητική) μια τέτοια "εξομολόγηση" μπροστά σ΄ένα βιοπαλαιστή που η ζωή του περνούσε πάνω σε τέσσερις ρόδες. Αισθανόμουν ότι τα πινέλλα του Δημήτρη, τα πλάνα της Νέλλυς, οι fiches της Αλίκης και τα βιβλία μου, ήσαν ένα φορτίο περίεργο (αν όχι άγνωστο) για κάποιον που γνώριζε πιο χειροπιαστά εμπορεύματα...
Έσπασα πρώτος τη σιωπή που είχε πέσει, λέγοντας ότι θα ήταν καλύτερα να μην βγούμε από το πρόγραμμά μας και μάλιστα ότι θάπρεπε να βιαστούμε.
Το δέχτηκαν όλοι αδιαμαρτύρητα, αν όχι με πραγματική ανακούφιση!
Στο βάθος, όλοι μας προτιμούσαμε τη φυγή και την ασυνέπεια στο rendez vous με τον νταλικιέρη, από την αμηχανία μπροστά στην πραγματικότητα.
Αναρτήσεις
.JPG)
27 σχόλια:
Δεν συμφωνώ μ'αυτή την ενέργεια, ούτε μου άρεσε ο τρόπος αντίδρασής σας. Νομίζω αυτή η ελιτίστικη συμπεριφορά μόνο εσάς έβλαψε και τη σχέση σας με την πραγματικότητα. Έτσι όπως το παρουσιάζεις δε, θαρρώ ότι ακόμα τη θεωρείς σωστή τη στάση σας... Ίσως πάλι και να κάνω λάθος...
@ανώνυμος
Ελιτίστικη αντίδραση;
Γιατί;
Μάλλον ενοχική θα έλεγα. Τουλάχιστον, έτσι το βίωσα προσωπικά, τότε.
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, τη βλέπω και ανώριμη...
Οι ενοχές, αποτέλεσμα των αριστερών αντανακλαστικών (μην ξαχνάμε ότι μεταπτυχιακές σπουδές κάναμε, δηλ. κάτι σαν σπουδές "πολυτελείας").
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου ότι η αντίδρασή μας αυτή έβλαψε τη σχέση μας με την πραγματικότητα.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα άλλωστε της φοιτητικής ζωής η αποστασιοποίηση από την καθημερινότητα και οι "εύκολες" λύσεις...
Fegia, ομολογώ ότι ούτε εγώ συμφωνώ.
Δεν ξέρω αν πρέπει να τεκλμηριώσω την άποψή μου. Δεν θέλω όμως.
Καλό μήνα :-)
@vassia
Καλό μήνα καλή μου vasssia.
Ασφαλώς και δεν είναι απαραίτητο να τεκμηριώσεις μια διαφωνία.
Απλώς δεν καταλαβαίνω (όπως και στο σχόλιο του "ανώνυμος") γιατί δεν γίνεται(;) πιστευτή η άποψη (μου) ότι θα νοιώθαμε άβολα να μιλάμε για τις σπουδές μας σ΄ένα άνθρωπο που είχε άλλες (πιο ζωτικές) προτεραιότητες στη ζωή του.
Αν η κουβέντα επικεντρωνόταν εκεί (στις σπουδές), νομίζω ότι πράγματι θα υπήρχε αμηχανία από την πλευρά μας.
Ξέρεις κάτι, με ενοχλεί φοβερά η "φυσικότητα" με την οποία κάποιοι καλοβολεμένοι, πλησιάζουν και "επικοινωνούν", τα καλοκαίρια, σε κάποιο ψαροχώρι, με τους ντόπιους...
Αυτή η προσέγγιση και η άνεση ακόμη και αν δεν είναι υποκριτική, είναι τουλάχιστον παραπλανητική, ιδίως όταν κανείς προσποιείται ότι θαυμάζει και μακαρίζει τη ζωή του άλλου, εκθιάζοντας τα προτερήματα και ξεχνώντας(;) το τίμημά τους, το οποίο δεν θα ήταν διατεθημένος να επωμισθεί...
Για να μην παρεξηγηθώ.
Ασφαλώς και μπορεί να υπάρξει ειλικρινής επικοινωνία σε αντίστοιχες περιπτώσεις αρκεί να υπάρχει κάποιο κοινό σημείο αναφοράς.
Στην περίπτωση του νταλικιέρη φυσικά και θα μπορούσαμε να συζητήσουμε ένα σωρό ευχάριστα θέματα και να περάσουμε καλά...
Η αναστολή, υπήρξε μπροστά στο φόβο η συζήτηση να επικεντρωθεί στις σπουδές (και σε μοιραίες επεξηγήσεις).
Μπορεί να ήταν αυθαίρετη αυτή η ανησυχία μας.
Ήταν, όμως, ειλικρινής.
Καλό σου απόγευμα :-)
Κι όμως, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον μερικές φορές να συζητάς με τέτοιους ανθρώπους. Μπορεί να έχεις την ευκαιρία να διαπιστώσεις ότι ένα εξαιρετικά πολύστροφο μυαλό μπορεί να καλύψει το οποιοδήποτε έλλειμα σε επίπεδο μόρφωσης, και να σε κάνει να πείς τί διάολο σπούδαζα τόσα χρόνια.
Το έχω πει πολλές φορές...
Δυστυχώς, αυτού του είδους οι κοινωνικές συναναστροφές σπανίζουν, αφ'ενός γιατί αντιμετωπίζονται με προκατάληψη και από τους μεν και από τους δε, αφ'ετέρου επειδή σπανίζουν οι έξυπνοι άνθρωποι.
@h.constantinos
Εχεις απόλυτο δίκιο!
Αλοίμονο αν η επικοινωνία μας περιοριζόταν στο χώρο του γκέτο όπου ο καθένας αυτοπροσδιορίζεται..
Θα καταντούσε μια αυτιστική συμπεριφορά με πολύ πιο επικίνδυνες αυταπάτες, από αυτές που, ούτως ή άλλως υπάρχουν (εν δυνάμει) σε μια επικοινωνία.
Και φυσικά το επίπεδο μόρφωσης δεν έχει τον πρώτο λόγο, και φυσικά η εξυπνάδα δεν είναι γραμμικά συναρτημένη με το επίπεδο μόρφωσης (εδώ κι αν δεν υπάρχουν...εκπλήξεις).
Σωστά επισημαίνεις ότι σπανίζουν τέτοιες κοινωνικές συναναστροφές. Και όταν προκύπτουν περιορίζονατι πολλές φορές στα ανώδυνα θέματα (εκεί όπου πιθανόν όλοι συμφωνούν ή υπάρχουν οι μικρές διαφωνίες).
Και βέβαια η προκατάληψη παίζει το ρόλο της αφού από πολύ μικροί γινόμαστε όμηροι των μοντέλλων κοινωνικής συμπεριφοράς και χρειάζεται μεγάλη προσωπική προσπάθεια για να αποδεχθούμε τη διαφορετικότητα...
Καλό μήνα σε όλους,
Συγγνώμη αλλά θα συνεχίσω να διαφωνώ και με το σκεπτικό και με την αντίδραση.
Νομίζω οι σπουδές και η "δυσκολία" που θα είχατε για να περιγράψετε το αντικείμενο των σπουδών σας μάλλον σαν πρόσχημα μου φαίνεται. Η τάση που φάνηκε, από το κείμενο τουλάχιστον, ήταν ότι δεν είχατε κάτι να πείτε με το συγκεκριμένο άτομο αν και αρχικά το προκαλέσατε με τα κορναρίσματα.
Όσο γι αυτές τις αναλύσεις,... Ξέρεις κάτι, με ενοχλεί φοβερά η "φυσικότητα" με την οποία κάποιοι καλοβολεμένοι, πλησιάζουν και "επικοινωνούν", τα καλοκαίρια, σε κάποιο ψαροχώρι, με τους ντόπιους..., μου φαίνονται πάλι ότι κινούνται στο ίδιο μοτίβο συμπεριφορών.
Πριν να πεις οτιδήποτε με κάποιον άνθρωπο πως μπορείς και τον κατατάσσεις;
χμ οπως και οι αλλοι θα ερθω να διαφωνησω κι γω και να τολμησω να το χαρακτηρισω σαν "συνδρομο ανωτεροτητας" τους φοβους και τις ενοχες εκεινης της εποχης.
δεν θα συνεχισω την αναλυση γιατι αντι για σχολιο θα βγει αναρτηση.
χαρηκα που βρεθηκα στο blog σου fegia και χαρηκα που ηρθες και στο δικο μου.
Καλο απογευμα και Καλο σου Μηνα.
c u around.
@ανώνυμος
O.k.
Ας μείνουμε ο καθένας στις (αμετακίνητες όπως φαίνεται) απόψεις του...
Νόμισα ότι έδωσα κάποιες διευκρινήσεις αλλά δεν έγιναν αποδεκτές. Δεν ήταν και απαραίτητο αφού βλέπουμε μάλλον διαφορετικά τα πράγματα.
Κι εγώ διαφορετικά τα είδα μετά από 25 χρόνια (όταν συνέβη το περιστατικό) διατηρώντας όμως στη μνήμη μου τη δυσκολία και τον προβληματισμό που είχα τότε...
Δεν έπεισα, αλλά τι να κάνουμε.
Φανταστείτε να συμφωνούσαμε σε όλα.
Δεν θα ήταν πληκτικό (τουλάχιστον);
@aliki
Καλώς ήλθες.. από το πανέμορφο Ναύπλιο!
Καλό μήνα :)
Καλησπερα. Καταρχήν πάρα πολύ ενδιαφέρον το αντικείμενο του μεταπτυχιακού σου.. "Φιλοσοφία του πολιτισμού"..μάλιστα..
Οκ.. κατάλλα εντάξει, ας είναι αυτό το μεγαλύτερο λάθος που έχεις κάνει στη φοιτητική ζωή σου.. :)
Στην τελική το οτι το αναφέρεις εδώ και το θυμάσαι ακόμη, κάτι σημαίνει..
Οτι δεν πέρασε τόσο αψήφιστα απο τη ζωή σου ..κ απο το 'μέσα' σου..
Σαφώς και ενα πτυχίο δεν σημαίνει τίποτα για τη ποιοτητα του ανθρωπου, ούτε το επαγγελμα που κανει φυσικα μας δηλωνει τη ταυτοτητα του, (το αντίθετο τις περισσότερες φορές). Μου έχει τύχει να συνεργαστώ με καθηγητή πανεπιστημίου και ήταν μια απαγοήτευση και ως άνθρωπος και ως επίπεδο..απο τις χειρότερες εμπειρίες της ζωής μου!
Απο την άλλη προσωπικά δεν εξέλαβα ως 'σνομπάρισμα' ή ως ρατσιστική την αντίδραση σου.. Είναι αλήθεια οτι το να σπουδάζεις κάτι σχετικό με πολιτισμό και τέχνη, σε κατατάσσει αυτόματα απο πολλούς ανθρώπους (τους περισσότερους θα έλεγα) σε μια "άλλη" κατηγορία..
Απο το κειμενο σου εγω τουλαχιστον αυτο το φόβο εξέλαβα..Και προσωπικά μου έχει τύχει παρα πολλές φορές.., οπότε ας φέρω εδώ και την άλλη πλευρά της στάσης σας. Τον αρνητισμό και την καχυποψία που εκλαμβάνει πολλές φορές απο το κοινωνικό περιβάλλον, κάποιος επειδή επέλεξε να σπουδάσει κάτι που σίγουρα δεν του εξασφαλίζει και το πιο κερδοφόρο μέλλον, είναι ανασφαλές και απο κάποιους ακατανόητο.. αλλά άντε να εξηγήσεις οτι το επέλεξες και το σπουδάζεις επειδή αυτό "ΠΟΘΕΙ" η καρδιά σου.. Αυτό φαντάζει (και ίσως να ειναι) μεγάλη πολυτέλεια για κάποιον. Καθώς δεν σπουδάζεις κάτι που αποφέρει άμεσα χρήματα.. Οσο περιεργο και αν ακουστει, δυστυχως η πρωτη αντιδραση της πλειοψηφιας ειναι "α, οκ..για χομπι το κανεις φανταζομαι?"
Προσωπικά και εγώ δεν ανοίγω εύκολα συζητήσεις για θέματα σπουδών κλπ με όλους, δεν μου αρέσει να μιλώ για αυτό, όχι επειδή σνομπάρω τον άλλο, ακριβώς το αντίθετο, επειδή οι περισσότεροι (δυστυχώς!!) δεν καταλαβαίνουν για ποιο λόγο κάποιος επιλέγει να σπουδασει κατι πολιτιστικό, κατι για..τις τεχνες..Είναι λεπτό το θέμα που έθιξες fegia..Δεν ξερω αν εννοούσες αυτό που εγώ εξέλεβα, αν είναι έτσι, απο εμένα κατανοητός ο προβληματισμός σου..
Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα.
@roadartist
Επιτέλους και κάποιος που με καταλαβαίνει..
Το έθεσες πολύ σωστά το θέμα καλή μου δίνοντας και την άλλη οπτική, δηλ. την οπτική του άλλου.
Δεν ήθελα να αναφερθώ στο ενδεχόμενο ότι η αποκάλυψη του αντικειμένου των σπουδών θα μπορούσε να προκαλέσει μέχρι και καχύποπτα σχόλια (εκφρασμένα ή όχι).
Θα ήταν σαν να πετούσα το μπαλάκι..
Το ενδεχόμενο όμως αυτό, είναι υπαρκτό. Η καχυποψία για τη σκοπιμότητα, η απορία για την επαγγελματική εξαργύρωση, το ακατανόητο να κάνεις κάτι που δεν έχει "πέραση", η ειρωνεία για το βίτσιο των ενδιαφερόντων σου....
Επαναλαμβάνω πάντως για πολλοστή φορά ότι ο πραγματικός λόγος της φυγής μας, υπήρξε η ενοχή. Μια ενοχή εδρασμένη πάνω στην αριστερή ιδεοληψία, ότι όντες προνομιούχοι σε σχέση με τον πάσχοντα εργάτη, αγρότη κλπ. κλπ., πρέπει να είμαστε αμυντικοί, "σεμνοί και ταπεινοί" (που θάλεγε και μια ψυχή).
Δεν είχαμε το δικαίωμα να κοινοποιούμε μια "πολυτελή" επιλογή τη στιγμή που κάτι τέτοιο θα αποτελούσε πρόκληση για τον απλό εργαζόμενο....
Γνωστά κλισέ που τα συναντάς ακόμα, απογυμνομένα από ουσία (ποιός νοιάζεται γι αυτήν) με μόνο στόχο τη συνέπεια στον Ορθό Λόγο... Κάτι σαν τα θρησκευτικά τσιτάτα του Ιερατείου...
Όποιος δεν έχει περάσει μέσα από τη ζύμωση της παραδοσιακής αριστεράς δεν μπορεί να φανταστεί τις στρατιές των Καφκικών ηρώων που αυτή έχει εκθρέψει...
Χαίρομαι καλή μου roadartist που έπιασες τις λεπτές αποχρώσεις ενός γεγονότος τόσο μακρινού, που ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα προκαλέσει τόση, ευχάριστη (και το εννοώ) ...ζύμωση.
Ευχαριστώ ειλικρινά και όλους όσους πλούτισαν με τον προβληματισμό τους αυτή την ανάρτηση.
καλημερα και δεν ηθελα με τιποτα να "σε παρω απ τα μουτρα" και γω, πρωτη επισκεψη στο blog σου, αλλα καποιο "σχινακι του μυαλου μου" τεντωθηκε συνειρμικα...
δεν σε ξερω , αλλα να τολμησω απαιδευτα ενα στιγμιαιο ψυχογραφημα?
μια ευαισθητη καρδια ντυμενη με λεοντή.
:))
@aliki
Καλημέρα aliki με το ωραίο όνομα (που τεντώνει συνειρμικά και σε μένα κάποιο "σχινακι του μυαλού μου" ).
Ευχαριστώ για την ευαισθησία πού είχες να μου διευκρινήσεις τις προθέσεις σου αν και δεν υπήρχε περίπτωση να τις παρεξηγήσω.
Όσο για το ψυχογράφημα....
Πολύ κολακευτικό (mille merci) και μάλλον ανταποκρινόμενο στην πραγματικότητα αν κρίνω από κάποια αντίστοιχη ταυτοποίηση που μου έκανε και κάποιος "ειδικός"... (αφού δεν νομιμοποιούμαι ο ίδιος να έχω μια έγκυρη...διάγνωση / lol).
Καλή εβδομάδα.
Χαίρομαι για την επικοινωνία μας.
:))
Κι εγώ σε καταλαβαίνω. Δεν είναι ότι δεν είχατε πράγματα να συζητήσετε με τον άνθρωπο, του 'ναντίον! Άσε που οι νταλικέριδες είναι τα καλύτερα παιδιά :D Το ζήτημα θα ήταν ενδεχομένως να τον πείσετε σαν παρέα πώς γίνεται κάποιος να θέλει να επιβιώσει κάνοντας ένα καλλιτεχνικό επάγγελμα ή ένα φιλοσοφικό αντίστοιχα. Αν σπουδάζατε ιατρική, αρχιτεκτονική ή κάτι άλλο "χειροπιαστό" π.χ., θα υπήρχε άλλη αντιμετώπιση. Είμαι σίγουρη.
Καλημέρα και καλό μήνα για χθες!
Υ.Γ. Την αντίδραση δεν την βρήκα καθόλου ελιτίστικη :) Ντροπαλή, ναι.
@μαρία
Μαρία καλώς ήλθες.
Κάπως έτσι είναι (ή νοιώθω πως είναι) τα πράγματα.
Σκέφτομαι βέβαια, μετά και από όλα αυτά τα σχόλια ότι θα είχε (για μένα) ενδιαφέρον να μάθαινα τώρα, μετά από τόσα χρόνια και την άποψη των φίλων μου.
Πρακτικά λίγο δύσκολο αφού μόνο με τον Δημήτρη επικοινωνούμε και ο ίδιος αγνοεί τη δημοσίευση του περιστατικού (που ελπίζω να το θυμάται). Με τις κοπέλλες έχουμε χαθεί εδώ και καιρό...
Καλό μήνα και σε σένα.
:)
Καλημέρα!
η αρχική μου παρατήρηση έχει να κάνει με τα άβαταρ, επειδή όπως βλέπεις είμαι μεγαλύτερος από σένα (αν και αχτένιστος :) :) θέλω μόνο να πω ότι κατά πάσα πιθανότητα και ο νταλικέρης θα έχει "σνομπάρει" κάποιον άλλο, πολλές φορές όταν παρατηρούμε τον εαυτό μας είναι σα να παρατηρούμε και όλους τους ανθρώπους ταυτόχρονα.
Μου αρέσει πολύ ο πρόλογος του μπλόγκ, σχεδίαζες τα πάντα εκτός από το μέλλον, αυτό με κέρδισε!
σε περιμένω το απόγευμα να φτιάξουμε μαζί το κίτρινο (αυτό είναι και το αγαπημένο σου χρώμα κρίνοντας από τη ζωγραφιά της προμετωπίδας :) κάστρο με τα λέγκο, έχω πάρει και γαριδάκια Κατσουλίνος και έχω παγωτάκι φρόγκυ στο ψυγείο :)
@ηλιογράφος
Καλημέρα και καλώς όρισες ...συνομήλικε.
Σχετικά με το σχεδιασμό του μέλλοντος, έχω μια ανεξήγητη(;) υπερβατική πίστη/ελπίδα ότι τελικά όλα θα πάνε καλά....
Από πού απορρέει μια τέτοια αισιοδοξία (ενώ γενικά δεν είμαι αισιόδοξος);
Μάλλον είναι αποτέλεσμα των χριστιανικών καταβολών που μου επιτρέπουν να ελπίζω ότι "τελικά έχει ο Θεός..."
Πάντως, βλέποντας και τα αποτελέσματα από μερικούς που σχεδίασαν το μέλλον τους σχολαστικά και μεθοδικά.... δεν μετανοιώνω..
Δεκτή η πρόσκληση για την απογευματινή συνάντηση.. Θα φέρω και τα κουβαδάκια μου (μέρες που είναι) :)).
Καλό μεσημέρι
Τέλος συγγνώμη και από μένα, τελικά με έπεισαν οι διευκρινίσεις σου ... Ακόμη σ'ευχαριστώ για την φιλοξενία και για τον κόπο που μπήκες για να μου απαντήσεις
Καλό μεσημέρι
@ανώνυμος
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για συγγνώμη φίλε/η μου...
Αντίθετα βρίσκω σημαντική και εποικοδομητική την επικοινωνία μέσα και από τις διαφοροποιήσεις που μπορει να έχουμε στον τρόπο ερμηνείας των γεγονότων.
Αλλωστε και εγώ ο ίδιος ξαναβλέποντας το συγκεκριμένο γεγονός μετά από τόσα χρόνια (κάτω από διαφορετικές συνθήκες και εμπειρίες) θεωρώ άστοχη την κίνησή μας και σίγουρα ανώριμη...
Αλλά έτσι είναι... οι καιροί αλλάζουν (όπως λέει και ο Bob Dylan) και ξαναβλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά, κρατώντας όμως τη νοσταλγία μιας - έτσι κι αλλιώς - ανέμελης εποχής...
Το ουσιαστικό αυτής της επικοινωνίας είναι ότι οι φίλοι που μπαίνουν στον κόπο να σχολιάσουν τις εκμυστηρεύσεις του καθενός μας, προσφέρουν και τη δική τους ενδιαφέρουσα (και πολλές φορές πολύτιμη) οπτική στην ερμηνεία κάποιου συμβάντος. Κάτι που δεν μπορούσα να διανοηθώ όταν πριν 3 μήνες ξεκινούσα αυτό το ταξίδι στην blogόσφαιρα....
Επομένως μόνο ευχαριστίες μπορώ να σου απευθύνω και τη διαβεβαίωση ότι είσαι πάντα καλοδεχούμενος/η.
Καλό μεσημέρι
:)
Καλησπέρα fegia. Ίσως απλώς να ήσασταν νέοι. Τίποτε παραπάνω τίποτε λιγότερο.
@βάσκες
Καλώς ήλθες.
Σίγουρα είμαστε νέοι
Μάλλον έχεις δίκιο
Καλό μεσημέρι.
fegia μου, καλησπέρα.
Κοίτα ... σήμερα είσαι εδώ και το μοιράστηκες μαζί μας. Συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε και το συμπέρασμα? Ότι όλοι ίδιοι είμαστε κάτω από τον ίδιο ήλιο.
Συμφωνώ ή όχι, καμιά σημασία δεν έχει.Σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου, μια μνήμη από τα φοιτητικά σου χρόνια. Τη σκηνή με τα κορναρίσματα και το διάλογο με το νταλικιέρη καθ'οδόν, την απόλαυσα!
Να σου πω κάτι.... νομίζω πως ούτε κι ο νταλικιέρης σταμάτησε εκεί παρακάτω. Ίσως έκανε κι εκείνος ανάλογες σκέψεις και αποφάσισε να προσπεράσει την καφετέρια. Ίσως τελικά αποφάσισε,να μην βγει από το πρόγραμμα του.
Είναι μια εκδοχή που δεν υπολογίσατε αλλά είναι πιθανή.
Πολύ όμορφη εξομολόγηση. Να είσαι καλά.
Φιλί
@nefelli
Καλή σου μέρα Νεφέλη μου...
Μου άρεσε η εκδοχή που σημειώνεις..
Με βολεύει και λίγο (χε, χε)
Χαίρομαι να μοιράζομαι κάποιες αναμνήσεις μου με φίλους που απέκτησα έστω και με τον ιδιόμορφο τρόπο του διαδικτύου.
Ανάμεσα σε αυτούς κατέχεις ιδιαίτερη θέση.
Καλό Σ.Κ. στο πανέμορφο νησί σου.
Φιλιά
Fegia καλά κάνατε και δεν συναντηθήκατε με τον νταλικέρη. Σίγουρα δεν θα είχατε τίποτα να πείτε μιας και απ ότι φάνηκε από το κείμενο σου δεν γνωρίζατε καν ότι μια νταλίκα έχει παραπάνω από 4 ρόδες
LOL sorry for the off topic και το ελαφρό humor αλλά το κάνω για να εκτονώσω το κλίμα… αν και άργησα λίγο:P
@kamnisenmaki
Με κούφανες μεγάλε....
Πέθανα στο γέλιο.
Είδες τα ταξίδια τι ευεργετικές επιδράσεις έχουν στο χιούμορ;
(Δεν θέλω να υπαινιχθώ ότι δεν διαθέτεις, ούτως ή άλλως...) lol
Δημοσίευση σχολίου