Πριν από ένα μήνα (και κάτι) κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος του πολιτικού περιοδικού "αντι".
Το "αντι" εμφανίστηκε αμέσως μετά την μεταπολίτευση, το 1974, σαν "δεκαπενθήμερη πολιτική επιθεώρηση" απηχόντας συνήθως ριζοσπαστικές απόψεις και θέσεις του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου, της ανανεωτικής (αλλά και εξωκοινοβουλευτικής) Αριστεράς, αποτελώντας - μαζί με το "ποντίκι"- ένα βήμα απ΄όπου μπορούσε να ακουστεί η φωνή, η διαμαρτυρία και η καταγγελία κάθε ανένταχτου, ανήσυχου πολίτη...
Στην 35χρονη σχεδόν πορεία του άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη του στο τοπίο της πολιτικής και κοινωνικής ενημέρωσης, αποκαλύπτοντας σκάνδαλα του δημόσιου βίου, παρεμβαίνοντας κριτικά σε διάφορα κοινωνικά και πολιτιστικά φαινόμενα, προσφέροντας μια πληροφόρηση καταλυτική για την κατανόηση και ερμηνεία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Αναλυτικότερη παρουσίαση της σημασίας που είχε η κυκλοφορία του "αντι", καθώς και των λόγων που οδήγησαν στο ..μοιραίο, επιχειρείται από τον thas στο σχετικό blog..
Είχα την τιμή (και την τύχη) να ζήσω από κοντά, για ένα καλοκαίρι, τη ζεστή παρέα των συντακτών του περιοδικού, στο υπόγειο της Δημοχάρους. Με μια συμβολική (αλλά ικανοποιητική για τις φοιτητικές ανάγκες μου) αμοιβή, ο συμπαθέστατος κύριος Χρήστος, δέχτηκε να εργαστώ σαν σκιτσογράφος, φτιάχνοντας βινιέτες σε άρθρα, κάποιες ιστοριούλες και μερικά εξώφυλλα...
Εκεί γνώρισα κάποιους ήδη φτασμένους και άλλους ανερχόμενους δημοσιογράφους (τον Πέτρο Ευθυμίου, την Πωλίνα Λάμψα, τον αείμνηστο Χρήστο Βακαλόπουλο, τον Στέλλιο Κούλογλου...).
Για μένα, όμως ιδιαίτερης σημασίας υπήρξε η επαφή με τους κορυφαίους σκιτσογράφους, τον Γιάννη Ιωάννου και τον πληθωρικό Γιάννη Καλαϊτζή...
Από την αρχή της κυκλοφορίας του, το "αντί", έφερε κάτω από τον τίτλο του, μια σύνθεση ενός μικρού ψαριού που διώκεται από ένα μεγαλύτερο.. Ήταν μια θαυμάσια - όπως όλες οι βινιέτες του- σκιτσογραφική μεταφορά από τον Γιώργο Σεργάκη, της γνωστής παροιμίας: "το μεγάλο ψάρι, τρώει το μικρό"...
Όπως ακριβώς έγινε πριν από ένα μήνα...
Σημ.: Μια ομάδα φίλων και συνεργατών του "αντι" συνεχίζει, ευτυχώς, την προσπάθειά της μέσω του διαδικτύου.
Αναρτήσεις
.JPG)
14 σχόλια:
Αγαπητέ μου fegia,
αν δεν έχεις δει την ταινία" η εκδίκηση της ξανθιάς" (που είναι και το πιο πιθανόν), ίσως έχεις ακούσει γι' αυτή. Κάτι ανάλογο μου ήρθε στο μυαλό, διαβάζοντας την ανάρτηση σου.
"Η εκδίκηση του μικρού ψαριού" λοιπόν, μας έρχεται διαδικτυακά, υπό μορφή blog.
Είμαι κοινωνός της άποψης να δωθεί βήμα στους αντιεξουσιαστές και γενικότερα σε όσους εναντιώνονται στο κατεστημένο, που εκτρέφεται από το σύστημα. Είμαστε σε μια εποχή, μεγάλων αλλαγών σε ότι αφορά το διαδίκτυο και χαίρομαι που υπάρχει η δυνατότητα η φωνή μου-σου-του, έχει την ίδια δύναμη με αυτών που εξυπηρετούν συμφέροντα. Μπράβο που το αναφέρεις.
Παρεπιπτόντως, έχεις προσκλησούλα.
Πέρασε να την πάρεις.
Φιλί καληνύχτας
@nefelli
Καλημέρα καλή μου.
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι εναλλακτικές μορφές επικοινωνίας και πληροφόρησης.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι επιχειρείται ο περιορισμός άν όχι η κατάργησή τους.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα περάσω να τη δω.
Φιλιά στο Ιόνιο...
Πιθανολογώ ότι το "αντί" δεν έβρισκε πια κοινό, και δεν είναι μόνο θέμα "τροφικής αλυσίδας".
Γέμισε ο τόπος δήθεν ενημέρωση.
Όπως γράφει και η Νεφέλη, το διαδίκτυο πια προσφέρει χώρο για τέτοιου είδους πληροφόρηση.
Σε θεωρώ κι εγώ πολύ τυχερό που έστω και για λίγο, συνυπήρχες με όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Και φυσικά λυπήθηκα όταν διάβασα ότι έκλεισε το "αντί".
Καλό βράδυ :-)
Καλησπέρα fegia.
Δυστυχώς .. ο τίτλος σου είναι ένας κανόνας..απαράβατος στην ζωή..
Ήσουν τυχερός που συνυπήρξες με όλους αυτούς τους ανθρώπους..Το ότι έχεις ευχάριστες αναμνήσεις απο τη συνεργασία είναι σίγουρα ότι καλύτερο..
Πάντως γενικότερα πιστεύω οτι ο έντυπος τύπος σταδιακά θα χάνει τη δύναμη του.., οι εφημερίδες ίσως είναι ζήτημα χρόνου να 'μεταφερθούν' στο διαδίκτυο.. Καλή εβδομάδα να έχεις :)
@vassia
Έχεις εν μέρει δίκιο λέγοντας ότι το "αντί" δεν εύρισκε πλέον κοινό. Τουλάχιστον τόσο, όσο να του επιτρέπει αυτό και μόνο τη βιωσιμότητά του..
Οι λόγοι, όμως που επισπεύσανε το μοιραίο είναι αυτοί που αναφέρει στο διεξοδικό post ο thas στο http://vitamo.blogspot.com/.
Καλό βράδυ :)
@roadartist
Καλησπέρα καλλιτέχνιδα.
Ελπίζω να μην εκλείψει ο έντυπος τύπος, να μην αντικατασταθεί από τον ηλεκτρονικό.
Θεωρώ τον τελευταίο, συμπληρωματικό του πρώτου.
Φαντάζεσαι να εξαφανιστούν και τα βιβλία;
Καλή και δημιουργική εβδομάδα :)
Δυστυχώς fegia, οσο απαισιόδοξο και αν θα ακουστεί, νομιζω πως εκεί μας οδηγούν οι καταστάσεις.. Χίλιες φορές μακάρι να κάνω λάθος. Θα δείξει. Οσον αφορά ειδικά τα βιβλία, δεν θέλω καν να σκεφτώ το ενδεχόμενο να χαθούν.. Μαζί τους θα χαθεί και ένα κομμάτι της γοητείας τους/της ευχαρίστησης της ανάγνωσης τους..
Δε σου κρύβω οτι ακόμα και όταν κατεβάζω βιβλία απο βιβλιοθήκες του διαδικτύου, συνήθως τα εκτυπώνω σε χαρτί, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα διαβάσω διαφορετικά. Βέβαια αυτό ειναι λίγο οξύμωρο αν σκεφτείς ...οτι επικοινωνούμε, διαβάζουμε, γράφουμε μέσω των blogs... Έχει μια αντίφαση αυτό και μου αρέσει! Καλή εβδομάδα!
Διαβάζοντας τα σχόλια για τα βιβλία.. Ούτε να το σκέφτομαι.
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανάγνωση ενός βιβλίου.
Τις σελίδες του, τη μυρωδιά του, τις αναμνήσεις του.
Καλό απόγευμα
:-)
@roadartist
Καλή μου καλλιτέχνιδα.
Ελπίζω, ότι τα βιβλία θα συνεχίσουν να υπάρχουν.
Αλλωστε και η "πρόοδος" έχει τα όριά της!...
Φιλί για καλό μεσημέρι.
@vassia
"Τις σελίδες του, τη μυρωδιά του, τις αναμνήσεις του".
Tα είπες όλα σχετικά με την αξία του βιβλίου!
Καλό μεσημέρι
:-)
Κάθε αναστολή λειτουργίας τέτοιων περιοδικών είναι χτύπημα στην ελευθερία του λόγου και στην φωνή του πολίτη..Κρίμα.
@νικος
Είναι έτσι όπως ακριβώς τα λες φίλε μου, αλλά στο τέλος πάντα οι φωνές ακούγονται. Είτε σαν κραυγές, είτε σαν σιωπές....
Καλό Σ.Κ.
Γεια. Ηρθα να δω δημιουργίες :)
Το "Αντί" θα λείψει αλλα με το Διαδίκτυο θα συνεχίσει ενα μερος του να υπάρχει. Πάω να δω την σελίδα.
Καλό απόγευμα.
@tzonakos
Τα καλά πράγματα δεν χάνονται τελικά.
Ευτυχώς.
Καλό απόγευμα tzonakos.
Δημοσίευση σχολίου