τα παιδια του μαη

Ο γαλλικός Μάης του '68 άφησε πολλές κληρονομιές...

Μια απ' αυτές ήταν η χωρίς όρια αμφισβήτηση της εξουσίας, ο υπέρμετρος σαρκασμός και η καυστική κριτική απέναντι στην υποκρισία της κοινωνίας.

Γνήσιος εκφραστής αυτών των θέσεων, δυναμικός εκπρόσωπος μιας "τέχνης -γροθιάς στο στομάχι", υπήρξε ο Γάλλος σκιτσογράφος Jean-Marc REISER.

Ο Reiser μαζί με τον Wolinski, τον Cadu, τον Gebe, τον Willem κ.α. αποτέλεσαν την ψυχή και όχι απλά τη συντακτική ομάδα των 'ανατρεπτικών' περιοδικών "HARA-KIRI" και "CHARLIE-HEBDO". Δύο περιοδικών, που σημάδεψαν τη γενιά του Μάη, με τις προκλητικές παρεμβάσεις τους στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Γαλλίας τη συγκεκριμένη περίοδο.

Ο Reiser με το απλό, αφαιρετικό, λιτό αλλά ταυτόχρονα σκληρό και εκρηκτικό του σκίτσο καυτηρίασε όσο κανείς τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό και τη σοβαροφάνεια μη αφήνοντας τίποτα και κανένα στο απυρόβλητο...

Η οπτική του ανατρεπτική, το χιούμορ και ο σαρκασμός του αστείρευτος, έδιναν την εικόνα του "άγριου", του επιθετικού... Ο Cavanna θα πει γι' αυτόν: "Κακός ο Reiser; Όχι. Άγριος ναι". Για να συμπληρώσει ότι πώς είναι δυνατόν να μην είσαι άγριος, ...όταν είσαι ευαίσθητος και αθώος, όταν είσαι ένα παιδί; ... πικρόχολος και μισάνθρωπος; αν είχατε δει τα γαλάζια μάτια του, αυτά τα τα παιδικά μάτια που αντίκρυζαν τη ζωή σαν μια μεγάλη τούρτα γεννεθλίων, δεν θα το λέγατε...".

Ο Reiser πίστευε ότι το χιούμορ είναι αναπόφευκτα επιθετικό.

Τα σκίτσα και οι ιστορίες του αγαπήθηκαν από όλους τους οργισμένους της εποχής...

Έφυγε από αυτό τον κόσμο, άδικα και πρόωρα, στα 42 του χρόνια από καρκίνο των οστών. Οι φίλοι του ανήγγειλαν το θάνατό του με ένα εξώφυλλο στο HARA-KIRI, όπου ένα φέρετρο με πόδια προχωρούσε προς το κοιμητήριο! Τίτλος: Ο Reiser πηγαίνει καλύτερα!!

(Το σκίτσο αυτό ήταν του ιδίου και το είχε δημοσιεύσει για το θάνατο του δικτάτορα Φράνκο).

Με αυτό το χωρίς έλεος μαύρο χιούμορ διάλεξαν τον πλέον κατάλληλο τρόπο να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο τους φίλο, σίγουροι ότι και ο ίδιος θα το απολάμβανε από ψηλά...